Onkruid oma weet raadt

Zo, kopje koffie erbij? Heerlijk!

Weet je, over onkruid gesproken... ik heb er wel eens over nagedacht om een boek te schrijven, "Onkruid Oma Weet Raadt: Tips & Tragiek in de Tuin". Het zou een bestseller worden, gegarandeerd! Die oma's, die weten het gewoon, hè?

Wat ik altijd doe is de boel in de gaten houden.

Het is net als met kinderen: je moet er vroeg bij zijn! Zie je een klein sprietje hier en daar? Weg ermee! Wacht je te lang, dan heb je een jungle. En dan ben je uren bezig. Zo'n jungle herinnert me aan... o jee, wat een verhaal was dat!

Ik had een keer een stuk grond braak liggen.

"Laat maar even," dacht ik, "ik heb het druk." Nou, binnen een paar weken was het net Vietnam! Alles overwoekerd. Grrr! Wat ik toen deed? Ik heb de hele handel gemaaid. Fout! Mega-fout! De wortels bleven zitten, en binnen no-time was het erger dan ooit.

Dat ging dus compleet fout bij mij - en toch leerde ik er wat van: maaien is niet altijd de oplossing. Soms moet je echt aan de wortel trekken. Letterlijk!

Nu, "onkruid oma weet raadt tips" zijn er natuurlijk in overvloed. Azijn, kokend water...

sommige mensen zweren erbij. Ik ben er niet zo'n fan van. Vaak beschadig je ook de planten die je wél wilt hebben.

En bovendien, de bodem zelf kan eronder lijden. Nee, mijn voorkeur gaat toch echt uit naar handmatig wieden. Het is misschien meer werk, maar het is wel zo effectief.

Trouwens, "onkruid oma weet raadt geschiedenis", wist je dat veel van die 'onkruiden' vroeger juist gewaardeerd werden?

Kijk bijvoorbeeld naar paardenbloem. Vroeger aten mensen de bladeren in salades! Nu vinden we het vervelend in ons gazon. Grappig hoe de tijden veranderen, hè?

Uit ervaring weet ik dat een goede tuinschep goud waard is.

Zo'n smalle, met een scherpe punt. Daarmee kom je makkelijk bij de wortels. En vergeet je handschoenen niet! Brandnetels, bijvoorbeeld. Oei, daar heb ik me al vaak aan gebrand. Letterlijk en figuurlijk, haha!

En "onkruid oma weet raadt inspiratie"...

tja, waar haal ik die vandaan? Eigenlijk gewoon door te kijken naar de natuur zelf. Door te observeren hoe onkruid groeit, hoe het zich verspreidt. Je leert er heel veel van. En natuurlijk door te praten met andere tuinliefhebbers.

Iedereen heeft zo zijn eigen trucjes.

Nog een anekdote? Oke, eentje dan.

Ik had een keer zaadjes gekregen van een vriendin. Ze zei: "Dit is een heel bijzonder bloempje, je moet het echt proberen!" Ik, enthousiast als altijd, zaaide de boel in. Prachtig! Het kwam op, het bloeide... en toen bleek het dus een soort woekerplant te zijn!

Alles overwoekerde! Ik was weken bezig om het weer onder controle te krijgen. Dat was echt een "onkruid oma weet raadt feiten" momentje: niet alles wat mooi bloeit, is goed voor je tuin.

En weet je wat ook helpt? Mulchen! Een dikke laag houtsnippers of stro rond je planten.

Dat houdt de grond vochtig, én het maakt het voor onkruid moeilijker om te groeien. Twee vliegen in één klap!