Hoe krijg je nicotine van je vingers af
Lief Dagboek, Nicotinevingers... Een Saga
Oké, oké, laten we eerlijk zijn. Het rokersleven, of nou ja, het leven van een af-en-toe-rook-ik-wanneer-ik-stress-hebber, is niet altijd even glamoureus.
Vooral die vingers niet. Die gele gloed, auw! Vandaag dus de grote missie: hoe krijg je nicotine van je vingers af feiten boven tafel krijgen. Want serieus, ik wil niet de rest van mijn leven rondlopen alsof ik constant worteltjestaart aan het bakken ben.
Ik dacht eerst: dit werkt nooit, maar citroen.
Serieus, een halve citroen, je vingers erin wrijven alsof je piano speelt (een heel vies nummer, dan). Dat helpt dus echt! Maar pas op, want mijn eerste poging... Laat ik zeggen dat ik vergeten was dat ik gisteren pittige paprika had gesneden.
Brrr, een soort citroen-辣椒 ervaring. Niet aan te raden. Dat was dus les één: denk na over wat je eerder hebt gedaan. Klinkt logisch, is het niet altijd.
Nu dus bezig met research over de hoe krijg je nicotine van je vingers af trends.
Blijkbaar is er een hele industrie rond! Scrubjes, crèmes, speciale zeep... Ik ben nogal een fan van natuurlijke oplossingen, dus ik ben benieuwd of die commerciële dingen écht beter werken. Misschien eens een zelfgemaakt scrubje proberen met zout en olijfolie.
Staat op mijn 'to do' lijst, naast 'de was doen' en 'de wereld redden'.
De hoe krijg je nicotine van je vingers af voordelen zijn trouwens evident.
Geen gênante momenten meer wanneer je iemand de hand schudt, geen stille oordelen van mensen in je omgeving (hoop ik), en gewoon, frisse vingers. Ik merk ook dat ik me er zelf lekkerder door voel. Het is een beetje alsof je een klein stukje van jezelf terugwint, snap je?
Als je de geur van je auto niet lekker vindt, dan ga je die ook wassen.
Ik heb ook gelezen over de hoe krijg je nicotine van je vingers af toepassingen van bepaalde schoonmaakmiddelen, maar dat lijkt me een beetje riskant. Bleekmiddel op je huid? Nee, bedankt. Ik ga toch liever voor de zachte aanpak.
Mijn oma zwoer vroeger bij aardappels. Schillen en de schillen over je vingers wrijven. Zo zou ik het nu dus niet meer doen, want het klinkt heel raar, maar misschien dat het werkt.
Wie weet!
Gisteren trouwens, een mislukking van epische proporties. Ik had gelezen dat tandpasta kon helpen. Dus ik, enthousiast als altijd, een dikke klodder op mijn vingers gesmeerd. Mintgroen! En dan maar wrijven.
Het resultaat? Mintgroene vingers! Die nicotine was er nog steeds, maar nu dus met een groene zweem. Dubbel effect, zeg maar. Gelukkig ging het er met veel water en zeep weer af. Dat moet je écht een keer proberen... als je zin hebt in een groene verrassing.
En dan de hoe krijg je nicotine van je vingers af ontwikkelingen.
Ik denk dat er steeds meer aandacht komt voor natuurlijke oplossingen en preventie. Handschoenen dragen tijdens het roken is misschien een beetje overdreven, maar het zou wel helpen! Of stoppen, natuurlijk. Maar laten we niet meteen te radicaal worden.
Stapje voor stapje.
- Citroen (mijn go-to)
- Baksoda (schijnt te werken, nog niet getest)
- Aardappelschil (oma's geheim, twijfelachtig)
- Tandpasta (groene vingers gegarandeerd!)
- Scrubjes (de volgende stap in mijn experiment)
Conclusie van vandaag: nicotinevingers zijn hardnekkig, maar niet onoverwinnelijk.
En je kunt er best een beetje lol mee hebben tijdens het experimenteren. Je leert er van alles van, over jezelf, over citroenen, over de kracht van oma's wijsheden (of het gebrek daaraan).
Nou, dagboek, ik ga weer verder. Mijn vingers zijn nog niet perfect, maar ze zijn in ieder geval niet meer zo wortel-achtig.
En dat is winst. Je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig. En misschien een beetje minder roken... of meer citroenen kopen. Tot morgen!