Zwarte eetkamerstoel leer
Dagboekfragment, 17 oktober
Oké, ik zit hier dus aan mijn bureau (waar ironisch genoeg geen zwarte leren stoel staat, maar een wankel houten ding, haha). Buiten giet het, en ik moest denken aan die zwarte eetkamerstoelen leer die ik laatst heb opgeknapt.
Wat een avontuur was dat, zeg!
Ik dacht eerst: dit werkt nooit. Die stoelen waren echt...

hoe zeg je dat netjes... verwaarloosd. Over de zwarte eetkamerstoel leer geschiedenis kon ik toen nog niks vertellen, behalve dat ze blijkbaar lang geleden heel erg mooi waren geweest. Je zag echt dat er geleefd was op dat leer. Krassen, vlekken, noem maar op.
Maar goed, ik had me voorgenomen om er iets moois van te maken. Misschien wel een stukje zwarte eetkamerstoel leer ontwikkelingen in mijn eigen huis?
Eerst alles schoongemaakt. Jezus, wat een stof kwam daar vanaf. Ik weet niet waar die stoelen allemaal gestaan hebben, maar ik denk ergens waar ze minstens een eeuw niet gestoft zijn.
Daarna kwam het leukste: het leer voeden. Dat had ik ergens gelezen, dat dat belangrijk was.

Dus ik smeren maar. En toen… oeps.
Te veel. Het leer werd helemaal glibberig en vettig. Zo zou ik het nu dus niet meer doen!
Anekdote 1: De mislukte poetsbeurt. Ik had een speciaal leerreinigingsmiddel gekocht, heel duur. Ik dacht, dit is het wondermiddel!
Nou, niet dus. Ik sprayde het op een stoel en begon te poetsen. En toen zag ik het. De kleur kwam eraf! Serieus, mijn mooie zwarte stoel werd grijs! Ik raakte in paniek. Wat nu? Ik heb toen in pure wanhoop een schoenpoetsborstel gepakt en zwarte schoenpoets erop gedaan.
Dat was dus echt geen goed idee. Het leer werd keihard en plakkerig. Uiteindelijk heb ik er een professional bij moeten halen. Die heeft me toen alles uitgelegd over de zwarte eetkamerstoel leer toepassingen van verschillende middelen, en waarom je niet zomaar alles door elkaar moet gebruiken.
Les geleerd!
Maar goed, na die fiasco's ging het beter. Ik leerde over de zwarte eetkamerstoel leer feiten: welke soorten leer er zijn, hoe je ze moet behandelen, wat wel en niet kan. Ik keek filmpjes op YouTube, las blogs, en vroeg advies aan mensen die er verstand van hadden.
Dat moet je écht een keer proberen, dat leer opknappen. Het is super therapeutisch, al helemaal als je een beetje perfectionistisch bent zoals ik. Het is een proces van geduld hebben, fouten maken, en weer opnieuw beginnen.
- Leer goed schoonmaken (maar niet met agressieve middelen!)
- Leer voeden (maar niet te veel!)
- Leer beschermen (met een goede leercrème)
- En vooral: geduld hebben!
Anekdote 2: De kattenharen. Ik had net een stoel helemaal mooi opgeknapt, was er supertrots op.
En toen kwam de kat langs. Jullie raden het al: zwarte kat, zwarte stoel. Overal kattenharen. Ik werd gek! Ik heb toen uren staan stofzuigen en borstelen. Uiteindelijk heb ik een speciale rubberen borstel gekocht. Die werkt fantastisch!
Nu, een paar maanden later, ben ik nog steeds blij met mijn opgeknapte zwarte eetkamerstoelen. Ze staan in de eetkamer (duh), en ze zien er echt stukken beter uit dan eerst. Het is niet perfect, je ziet nog wel wat kleine imperfecties, maar dat maakt ze juist charmant vind ik.
Ze hebben een verhaal, ze hebben karakter.

En ik heb een hoop geleerd over leer en over mezelf.
Soms denk ik erover om nog een paar stoelen op te knappen. Of misschien wel een leren bank. Wie weet wat de toekomst brengt? Je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig.