Vliegen in de dampkap

Dagboek, 12 oktober - Vliegen in de Dampkap (en andere avonturen)

Oké, waar zal ik beginnen? Vandaag heb ik dus, jawel, geprobeerd te vliegen in de dampkap. Ik weet het, klinkt absurd. Ik dacht eerst: dit werkt nooit.

Maar goed, verveling is een krachtige motivator. Laat ik even uitleggen... het begon allemaal gisteren toen ik zat te Googlen. Een beetje research naar vliegen in de dampkap voordelen, eigenlijk. Puur uit interesse, natuurlijk.

Ik las er ook wat over vliegen in de dampkap inspiratie, allemaal heel zweverig, maar er zat wel iets in.

Eerst had ik een heel ingewikkeld plan. Zelfgemaakte vleugels van karton, een harnas van oude gordijnen… Compleet belachelijk.

Zo zou ik het nu dus niet meer doen. Uiteindelijk werd het gewoon een ventilator (een kleine!), een flinke dosis naïviteit en een keukenkrukje.

Anekdote nummer 1: De Misrekening met de Zwaartekracht. Ik stond daar dus, op dat krukje, ventilator in de aanslag.

De dampkap (natuurlijk op de laagste stand!) als een soort van… vangnet?

Ik weet niet wat ik dacht. Ik sprong. En… viel. Natuurlijk. De ventilator blies wel, maar niet hard genoeg om mij omhoog te tillen. Resultaat: een blauwe plek op mijn bil en een geknakte kruk.

Mijn kat, Mevrouw Muffin, vond het hilarisch.

Na het ijs kompres en het repareren van de kruk (duct tape to the rescue!), heb ik me wat meer verdiept in de vliegen in de dampkap geschiedenis (verrassend genoeg bestaat er blijkbaar zoiets) en zelfs vliegen in de dampkap trends.

Blijkbaar zijn er mensen die het serieus aanpakken! Met drones en speciale kleding. Ik ga toch maar bij de basis blijven, denk ik.

Ik las ook interessante vliegen in de dampkap feiten. Wist je dat de luchtstroom in een dampkap, afhankelijk van het model, best krachtig kan zijn?

Dat is wel iets om rekening mee te houden. Misschien toch een iets grotere ventilator...?

Later die dag (na nog een mislukte poging, dit keer zonder kruk maar mét veiligheidsbril - Mevrouw Muffin rolde van het lachen) bedacht ik dat het hele ‘vliegen in de dampkap' project misschien niet zozeer over letterlijk vliegen gaat.

Misschien is het meer… een metafoor. Voor het durven dromen, het grenzen verleggen. Het besef dat je soms valt, maar dat je ook weer opstaat. En lacht om je eigen stommiteiten.

• Misschien moet ik de kruk steviger maken?
• Of toch die kartonnen vleugels proberen (grapje!)
• Een video tutorial maken over 'hoe NIET te vliegen in een dampkap'?

Anekdote nummer 2: De Verlichte Inval. Ik zat dus te mijmeren met een kop thee, en toen bedacht ik het.

Het ging niet om mij. Het ging om iets lichts.

Een veertje! Ik plukte er eentje uit een oude kussen (sorry kussen) en hield het onder de dampkap. En ja! Het danste, het zweefde, het... vloog! Oké, niet ik vloog, maar toch. Het was prachtig.

Dat moet je écht een keer proberen.

Een veertje onder de dampkap. Simpel, maar magisch.

Uiteindelijk ben ik niet gaan vliegen in de dampkap. Maar ik heb wel gelachen, geleerd en een veertje laten dansen. En dat is ook wat waard, toch? Ik heb wel ontdekt dat ik me meer moet verdiepen in aerodynamica voor de volgende stunt.

Wellicht is er een relatie met de hoeveelheid boterhammen ik heb gegeten.

Je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig.