Fruitvlieg plaag

Lieve Dagboek, Fruitvliegjes! (En een beetje chaos)

Vandaag was... hoe zal ik het zeggen... een vliegend circus, maar dan zonder de leuke kostuums. Je raadt het al: FRUITVLIEG PLAAAAG!

Het begon onschuldig.

Een banaantje dat iets te bruin werd, een vergeten stukje appel in de fruitschaal. Maar binnen een paar dagen zwermden ze rond mijn hoofd alsof ik een wandelende suikerspin was. Ik dacht eerst: dit werkt nooit, ik ga gewoon de hele boel weggooien en doen alsof er niks aan de hand is.

Zo zou ik het nu dus niet meer doen!

Ik begon dus mijn onderzoek, online, je kent het wel. En toen kwam ik de 'fruitvlieg plaag feiten' tegen. Wist je dat ze zich razendsnel voortplanten? En dat ze dol zijn op gist? Lekker dan. De 'fruitvlieg plaag trends' lieten zien dat ik zeker niet de enige was met dit probleem.

Blijkbaar is het een seizoensding. En ik maar denken dat ik de meest onhygiënische persoon ter wereld was. Geeft toch een beetje troost, gek genoeg.

Dus, gewapend met deze (beperkte) kennis, begon ik mijn 'aanval'.

Eerst met een klassieke azijnval. Appeltjesazijn, druppeltje afwasmiddel...

Ik zette het neer en wachtte. En wachtte.

Uiteindelijk landden er een paar, maar de rest bleef vrolijk rondzoemen. Fiasco nummer één. Oh, en de kat dronk er bijna van. Dat moet je écht een keer proberen, maar dan niet heus.

Toen bedacht ik me iets. Die bananen waren toch de boosdoeners?

Dus ik besloot ze (de rest dan, want de helft had ik inmiddels verorberd - ze waren wel lekker, ondanks alles) in de koelkast te bewaren. Slim, toch? Nou, niet helemaal. Ik had er per ongeluk een paar geplet, waardoor er een soort banaansap-fontein ontstond in mijn koelkast.

Je kunt je de geur voorstellen. Een soort tropisch fruitparadijs, maar dan in een vervallen staat. Ik denk dat de fruitvliegjes me er zelfs voor bedankten.

Na die blunder besloot ik serieuzer te worden. Ik las ergens over een methode met rode wijn.

(En ja, ik had toevallig een half flesje open staan. Het was immers bijna weekend.) Rode wijn in een glas, plastic folie erover, gaatjes erin geprikt. Bingo! Binnen een uur lagen er al een stuk of tien te dobberen.

Het leek bijna... humaan. Misschien wel een beetje 'fruitvlieg plaag voordelen'? Ik bedoel, het leidde me wel naar die rode wijn. (Nee, grapje.)

Ik begon ook braver de fruitschaal schoon te maken en de vuilnisemmer vaker te legen. En weet je wat?

Het hielp! Langzaam maar zeker werden het er minder. Niet dat ik ze nu allemaal heb uitgeroeid, verre van.

Er is nog steeds wel eens eentje die brutaal langs mijn neus scheert. Maar de invasie is gestopt. Voorlopig dan.

Wat ik geleerd heb?

Nou, ten eerste dat fruitvliegjes harder zijn dan je denkt. Ten tweede dat schoonmaken echt helpt (duh!). En ten derde dat rode wijn een prima lokmiddel is, voor fruitvliegjes én voor mij. 😉

Morgen ga ik proberen de koelkast schoon te maken.

Dat wordt nog wat, vrees ik. Maar weet je, je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig. En een beetje doorzettingsvermogen is ook wel handig, zeker als je een oorlog voert tegen minuscule vliegende wezentjes.