Grijze vlekken in witte was
Dagboek der Dwaasheid (en Witte Was)
Lieve dagboek,
Je raadt nooit wat me vandaag weer is overkomen. Of eigenlijk, je raadt het waarschijnlijk wel. Ik ben bezig geweest met de witte was. Ja, die witte was. Je weet wel, de berg der frustraties waar zelfs een zenboeddhist nog de neiging krijgt om iemand te wurgen met een sok.
En raad eens? Grijze vlekken. Overal grijze vlekken. Ik dacht eerst: dit werkt nooit.
Nooit niet. Het is gedoemd. Mijn witte linnen is ten dode opgeschreven. Maar goed, we kennen elkaar lang genoeg, je weet dat ik een koppig type ben. Ik ga niet opgeven zonder slag of stoot.
Anekdote 1: De Bleekpoeder-Bom
Ooit, ja echt waar, ooit gooide ik een hele bus bleekpoeder in de wasmachine, rechtstreeks in de trommel bij mijn geliefde (en toen nog stralend witte) blouse.
Ik dacht: hoe meer, hoe beter! Zo zou ik het nu dus echt niet meer doen. Resultaat? Een blouse die eruitzag alsof hij gebleekt was door een nucleaire explosie. Op sommige plekken compleet kleurloos, op andere nog net iets witter dan een spook.
Die blouse heb ik nog een tijd gedragen, met een ironische knipoog, maar echt charmant was het niet. Dat was mijn eerste, onsuccesvolle kennismaking met de 'grijze vlekken in witte was geschiedenis', zeg maar.
Goed, terug naar vandaag.
Die grijze vlekken. Ik ging googelen. Urenlang. Over 'grijze vlekken in witte was voordelen'. (Voordelen? Wie in hemelsnaam ziet hier voordelen in?!) En 'grijze vlekken in witte was ontwikkelingen'. Blijkbaar zijn er dus ontwikkelingen op dit gebied.
Wie had dat gedacht?
- Vlekken verwijderen met citroen? Check.
- Nogmaals wassen met extra bleekmiddel (maar dan wel de juiste hoeveelheid, heb ik geleerd)? Check.
- Een speciaal wasmiddel voor witte was kopen?
Check. (Oké, dat moest ik sowieso al doen, maar nu met extra overtuiging!)
Anekdote 2: Het Soda-Debacle
Oh, en dan heb ik nog het verhaal van de baking soda. Dat moet je écht een keer proberen… als je van risico houdt.
Ik las ergens dat baking soda wonderen doet voor witte was.
Dus ik, enthousiast als altijd, een hele beker baking soda in de wasmachine gegooid. Resultaat? Een soort schuimparty in mijn wasmachine. Ik overdrijf niet. Het schuim kwam er aan alle kanten uit. De badkamer leek wel een sneeuwlandschap. Ik heb uren staan scheppen en dweilen.
Les geleerd: baking soda is goed, maar met mate. En misschien niet in combinatie met mijn huidige wasmiddel.
Maar goed, na al dat googelen, experimenteren en vloeken, lijkt het erop dat de grijze vlekken iets minder grijs zijn geworden.
Misschien zelfs wel… verdwenen? Ik durf het bijna niet te zeggen, bang om het noodlot te tarten.
De les van vandaag? Blijf proberen. Geef niet op. Zelfs als je wasmachine eruitziet alsof er een alien in heeft gebarfd.
En onthoud: je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig. En misschien een beetje minder enthousiast met baking soda.
Tot morgen, dagboek!