Gymschoenen in de wasmachine
Dagboek, 14 augustus
Oké, dus vandaag heb ik iets gedaan dat ik, eh, al heel lang wilde proberen: mijn gympen in de wasmachine gooien. Ik dacht eerst: dit werkt nooit. Dat worden straks schoenenpap, gegarandeerd.
Maar ja, ik had dus die ene vlek (vraag me niet wat het was, ik vermoed iets met modder en een verdwaalde frikandel) die er echt niet meer uitging met een borstel. En over gymschoenen in de wasmachine trends las ik de laatste tijd zoveel, dus de FOMO was real, zeg maar.
Mijn oude, trouwe witte Nikes (die inmiddels meer beige waren) waren dus het slachtoffer.
Even snel gegoogeld: lage temperatuur, geen centrifuge, waszak, zo weinig mogelijk zeep. Check, check, check, check. Toch een beetje zenuwachtig. Ik bedoel, het zijn wel mijn favoriete schoenen om mee te hardlopen (al doe ik dat de laatste tijd, laten we eerlijk zijn, minder vaak dan ik zou willen).
En toen ging het dus mis.
Anekdote nummer één: ik had ze samen met een paar handdoeken in de wasmachine gegooid, dacht ik. Blijkt dus dat er óók nog een donkerblauwe trui in zat. Jullie raden het al: mijn eens zo witte Nikes kwamen eruit als lichtblauwe Nikes. Zucht. F.
Gelukkig was het nog te overzien.
Ik heb ze toen, in paniek, met citroensap en een oude tandenborstel nog een beetje geprobeerd op te fleuren.
Werkte redelijk, maar ze zijn nu dus officieel "vintage" blauw-wit, haha. Ik moet zeggen, die gymschoenen in de wasmachine feiten over kleurbescherming had ik misschien toch iets serieuzer moeten nemen. Zo zou ik het nu dus niet meer doen, dus leer van mijn fouten, mensen!
Maar...
(er is altijd een 'maar'), ze waren wél schoon! Die vlek was weg! En ze stonken niet meer naar zweetvoeten! Dus al met al toch een succes, denk ik. Ze staan nu te drogen op het balkon. Ik ben benieuwd hoe ze er morgen uitzien.
Ik zat er trouwens over na te denken, terwijl ik de badkamer aan het schoonmaken was (omdat ik een beetje gespetterd had met dat citroensap - anekdote nummer twee): gymschoenen in de wasmachine ontwikkelingen gaan zo snel! Vroeger gooide je zoiets toch echt niet in de wasmachine.
Mijn oma zou me voor gek verklaren. Die zou zeggen: "Kind, dat moet je met de hand schrobben met groene zeep!". Maar ja, tijden veranderen.
Over gymschoenen in de wasmachine geschiedenis weet ik eigenlijk vrij weinig, behalve dat het dus blijkbaar steeds normaler wordt.
Misschien moet ik daar eens wat research naar doen. Het klinkt eigenlijk best interessant, nu ik er zo over nadenk. Van groene zeep naar de wasmachine, dat is best een sprong.
Nou ja, dit was mijn avontuur met gympen in de wasmachine. De volgende keer doe ik het anders (zonder donkerblauwe truien, in elk geval!).
En misschien probeer ik het dan wel met mijn andere paar gympen. Die zijn zwart, dus dan kan er in elk geval geen blauw ongelukje gebeuren.
En weet je wat? Dat moet je écht een keer proberen! (Maar dan dus zonder mijn beginnersfouten, haha). Je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig.
Ik ga nu een kop thee zetten en kijken of mijn blauwe Nikes al een beetje droog zijn. Tot morgen!