Vlekken in kleding

Dagboek, lieve dagboek... en vlekken.

Oké, hier zit ik dan, koffie (zonder vlekken, klop klop) en een gloednieuwe dag. Maar mijn brein, dat zit vol met... vlekken. Letterlijk! Want serieus, hoe doe je dat nou, ongeschonden door het leven gaan?

Ik niet in ieder geval.

Gister dus, spaghetti bolognese.

Favoriet, maar o zo verraderlijk. Ik dacht, nonchalant als ik ben, dat een servetje voldoende was. FOUT! Resultaat: een gigantische rode vlek prominent op mijn witte blouse. Grrr.

Mijn eerste reactie was: PANIEK! Daarna een snelle Google-sessie.

"Vlekken in kleding trends, vlekken in kleding geschiedenis, vlekken in kleding ontwikkelingen…" nou ja, je kent het wel. Die zoektermen vlogen door mijn hoofd. Uiteindelijk koos ik een obscure tip met baking soda en azijn.

Ik dacht eerst: dit werkt nooit. Maar goed, beter iets dan niets.

Zo zou ik het nu dus niet meer doen.

De reactie was… explosief. Letterlijk! Een minivulkaan van schuim in mijn wasbak. En de vlek? Nog steeds aanwezig, zij het in een iets minder intense tint rood. Les geleerd: internet is niet altijd de waarheid.

Waarom ben ik eigenlijk zo'n kluns?

Ik herinner me nog die keer, jaren geleden, toen ik rode wijn over de nieuwe witte broek van mijn schoonmoeder gooide. Oef. Dat was… spannend. Ik had toen gezworen nooit meer rode wijn te drinken. Die belofte heb ik ongeveer drie dagen volgehouden.

Interessant eigenlijk, als je nadenkt over de vlekken in kleding geschiedenis, hoeveel daarvan ongelukjes zijn, momenten van pure onhandigheid, vereeuwigd in stof.

Ik had ooit een oma die een complete encyclopedie van vlekverwijdertechnieken in haar hoofd had.

Citroen, zout, sunlight… Ze wist álles. Ze vertelde verhalen over hoe ze vroeger vlekken verwijderde uit de kleding van haar kinderen, met middeltjes uit de tuin.

Dat inspireert me wel weer een beetje. Misschien moet ik ook zo'n expert worden!

Nu ik erover nadenk, die 'vlekken in kleding ontwikkelingen' zijn best indrukwekkend. Er zijn nu spuitbussen die beloven alles weg te krijgen, instant.

Ik heb er een paar geprobeerd. Werkt niet altijd, maar het scheelt wel een hoop gedoe.

• Eerste poging spaghetti vlek: baking soda + azijn (geen succes)
• Tweede poging: speciale vlekverwijderaar (iets beter, maar niet perfect)
• Derde poging: … morgen!

  Ik ga die oma-truc met citroen proberen.

En wat ik laatst las: sommige designers gebruiken nu vlekken als onderdeel van het design! Bewuste vlekken! Dat is toch geniaal? Subversief. Creatief. Een hele nieuwe kijk op 'vlekken in kleding trends'.

Trouwens, dat moet je écht een keer proberen: een oude spijkerbroek met koffievlekken verven met natuurlijke verf.

Het resultaat is verrassend mooi en uniek. Ik had een oude broek waar ik constant koffie op morsde tijdens het thuiswerken.

Ik vond het zo zonde om weg te gooien, dus ik besloot er een project van te maken. Ik heb hem eerst helemaal schoongemaakt (voor zover dat kon), en daarna geverfd met avocado pit verf. Het resultaat is een prachtige, unieke broek met een zachte, rozeachtige tint.

De koffievlekken zijn nog steeds zichtbaar, maar ze zijn nu onderdeel van het design. Het is een echte eyecatcher!

Maar goed, ik dwaal af. Terug naar de rode blouse. Ik denk dat ik het voor nu even laat rusten.

Misschien verdwijnt de vlek vanzelf (haha, grapje!). Of misschien word ik wel de nieuwe vlekken-goeroe, met mijn eigen YouTube-kanaal vol mislukte experimenten. Wie weet?

De moraal van dit verhaal, denk ik, is dat het leven vol vlekken zit.

Letterlijk en figuurlijk. En dat is oké. Je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig. En misschien een beetje beter met servetten omgaan.

Tot morgen, dagboek! (En tot betere vlekverwijderingstechnieken!).