Stacaravan binnenkant

Dagboekfragment: Stacaravan Saga (of hoe een droom bijna ontplofte)

Oké, dagboek, hier zitten we dan. In mijn, euh, paleisje. Nou ja, stacaravan. Klinkt toch wat prozaïscher, hè? Ik ben hier nu...

laat ik zeggen een seizoen. En mijn eerste indruk van de stacaravan binnenkant, toen ik hem kocht? "Dit. Werkt. Nooit." Ik zag meer potentieel voor een claustrofobie-kliniek dan een gezellige vakantieplek.

Maar goed, de prijs was goed, de locatie perfect (vlakbij de lokale ijsboer!) en ik had een visioen.

Een visioen van boeken lezen in de zon, 's avonds spelletjes spelen... en minder muggenbeten dan thuis. (Het muggenvisioen bleek trouwens wishful thinking. Die krengen zijn hier nog erger.)

Dus, de grote vraag: hoe transformeer je zo'n, laten we eerlijk zijn, ietwat gedateerde ruimte tot iets leefbaars?

Ik ben me dus gaan verdiepen in de stacaravan binnenkant tips. Internet afgestruind, Pinterest leeggezogen... je kent het wel. Ik heb zelfs een cursus "Interior Design voor Dummies" overwogen, maar ik dacht: dat komt wel goed.

En dat deed het ook, grotendeels.

Behalve die keer met de behangrol... Ach, laat ik het je vertellen. Ik dacht dus slim te zijn door zelfklevend behang te gebruiken. "Makkelijk aan te brengen!", stond er op de verpakking. Haha. Haha.

Ik dacht eerst: dit werkt nooit, maar na veel vloeken en zuchten heb ik het toch geprobeerd. Twee uur, drie liter zweet, en één bijna-scheiding later zat het behang er... scheef, bubbelend en met de verkeerde kant naar boven. Zo zou ik het nu dus niet meer doen; eerst een beetje oefenen op een minder zichtbare plek!

Wat ik wel kan aanraden, is slimme opbergruimte.

Dat is echt cruciaal. Denk aan manden, inklapbare meubels, alles wat je kwijt kunt zonder dat het meteen een rommel wordt. Ik heb bijvoorbeeld een bank met opbergruimte eronder gekocht. Geniaal! Daar liggen nu mijn sjaals, handschoenen...

en een half opgegeten zak chips. Maar goed, het is uit het zicht, toch?

Over de stacaravan binnenkant geschiedenis heb ik me trouwens ook nog een beetje verdiept. Blijkbaar waren die dingen vroeger echt bedoeld als tijdelijke huisvesting voor arbeiders.

Vandaar misschien dat praktische, maar weinig sfeervolle design. Maar goed, ze zijn wel doorontwikkeld, hè? En sommige zijn echt prachtig ingericht. (Oké, niet de mijne nog, maar ik ben er mee bezig!)

En dan de stacaravan binnenkant voordelen.

Tja, wat zijn die? Nou, allereerst: het is betaalbaar. Oké, je betaalt standgeld, maar het is nog steeds goedkoper dan een vakantiehuis kopen. En je hebt alles wat je nodig hebt: een dak boven je hoofd, een bed, een toilet (die gelukkig wél goed werkt) en een ijskast voor de...

uh... essentiële levensbehoeften. Zoals wijn. En ijs.

Nog een anekdote: ik had dus een nieuw tafeltje gekocht voor buiten. Een inklapbaar model, ideaal! Dacht ik. Totdat het tijdens een zomerse bui door de wind de sloot in werd geblazen.

Lesson learned: zet je spullen vast. Of koop een zwaarder tafeltje. Of verhuis naar een plek waar het nooit waait. Opties genoeg, toch?

• Tip 1: Investeer in goede verlichting.
  

  Dat doet wonderen voor de sfeer.

• Tip 2: Planten! Groen maakt alles gezelliger. (Behalve als je ze vergeet water te geven, zoals ik regelmatig doe.)
• Tip 3: Een kleedje. Maakt de boel meteen warmer.

  (En verbergt eventuele vlekken. Win-win!)

Wat ik echt heb geleerd van dit hele stacaravan-avontuur? Dat het niet perfect hoeft te zijn. Het is mijn plekje, mijn chaos, mijn half afgemaakte project. En dat is prima.

Ik geniet van de rust, van het uitzicht (op de sloot, inclusief eventuele tafeltjes), van de ijsjes van de ijsboer... En dat is toch waar het om gaat, nietwaar?

Je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig. En een beetje gek.

En misschien een rol behang minder scheef dan ik. Tot de volgende keer, dagboek!