Deurklink demonteren
Dagboek, 14 juli
Pfoe, wat een dag! Je raadt het nooit: ik heb vandaag deurklinken gedemonteerd. Klinkt supersaai, ik weet het. Maar er zit meer achter dan je denkt. Ik dacht eerst: dit werkt nooit.
Ik ben nou niet bepaald een klusjesvrouw, meer een... eh... creatieve chaoot? Maar goed, mijn schoonmoeder had het gevraagd. "Ach, het is zo gepiept," zei ze. Typisch schoonmoeder...
Dus daar stond ik, met een schroevendraaier die al net zo oud was als de deur zelf, te kijken naar zo'n glimmende, maar oh zo intimiderende deurklink.
De voordelen? Tja, ik dacht er niet echt over na. Misschien dat ze er beter uitzien na een poetsbeurt? (Spoiler: dat was niet zo.) Deurklik demonteren toepassingen? Nu ik erover nadenk, de enige toepassing die ik kon bedenken was het verhelpen van een knarsend geluid.
Dat was dus ook het probleem.
Het begon eigenlijk best goed. Schraaf, draai, krak... en ja hoor, de eerste schroef kwam eruit! Trots als een pauw.
Toen de tweede. Ik voelde me bijna een professional. Bijna dan. Want toen... toen brak de schroevendraaier af! Middenin de kop van de derde schroef. Serieus?! Zo zou ik het nu dus niet meer doen, ik zou nu een boormachine pakken, met een bit die beter past.
Dus daar zat ik, met een afgebroken schroevendraaier en een deurklink die half loshing. Paniek! Gelukkig wist mijn man (die wél handig is) het te fiksen met een tang en heel veel geduld. Dat moment benadrukte een belangrijk deurklink demonteren feit: goed gereedschap is het halve werk.
Een beetje cliché, maar oh zo waar.
Even een zijsprong: Weet je wat ik trouwens ook een keer heb geprobeerd? Behangen. Dat moet je écht een keer proberen. Of juist niet. Het was een ramp! Overal bubbels, scheuren... Ik ben er nog steeds niet overheen.
Misschien dat deurklink demonteren voordelen, zoals het vermijden van behangen, dan toch nog aantrekkelijk klinken.
Anyway, na het schroevendraaier-incident ging het redelijk soepel. Ik heb de deurklinken schoongemaakt (ze waren dus niet zo glimmend als ik dacht), een beetje olie op het mechanisme gedaan, en ze weer vastgeschroefd.
En raad eens? De knars is weg!
Achteraf bekeken waren er toch wel wat deurklink demonteren toepassingen die ik me realiseerde.
Niet alleen het verhelpen van een knars, maar ook het vervangen van een kapotte klink, of het gewoon even opknappen van je huis. Nu ik erover nadenk, misschien toch wel nuttig!
Ik heb er wel van geleerd, dat ik niet bang hoef te zijn om iets nieuws te proberen.
Zelfs als het misgaat (zoals met die schroevendraaier), is er altijd een oplossing. Of iemand die kan helpen (bedankt, liefje!).
En ik heb nu dus ook een verhaal voor mijn dagboek, haha!
Dus, conclusie van de dag: zelfs een creatieve chaoot kan deurklinken demonteren. Het is niet zo eng als het lijkt. En het belangrijkste deurklink demonteren feit is misschien wel dat je erachter komt dat je meer kunt dan je denkt.
Je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig.
En misschien een beetje hulp van je man...