Nicotine verwijderen van vingers
Dagboekfragment, 14 oktober
Oké, vandaag staat er iets totaal onglamoureus op het programma: nicotine verwijderen van vingers. Serieus, ik kon wel janken toen ik vanochtend in de spiegel keek en mijn vingertoppen zag.
Alsof ik net een vat teer had leeggelepeld.
En nee, ik ga nu niet in detail treden over hoeveel sigaretjes er de laatste tijd doorheen zijn gegaan. Laten we het erop houden dat de stress hoog was.
Maar goed, nicotine verwijderen van vingers ontwikkelingen, daar gaat het dus om.
Ik dacht eerst: dit werkt nooit. Allemaal van die huis-tuin-en-keukenmiddeltjes die je op internet vindt. Citroensap, tandpasta, baking soda… Het leek me allemaal een beetje, eh, te mooi om waar te zijn.
Ik begon met citroensap. Gewoon, een citroen doorgesneden en mijn vingers erin gedoopt.
Stonk wel lekker fris, moet ik zeggen. Maar het resultaat… nihil.
Misschien een heel klein beetje lichter, maar nauwelijks de moeite waard.
Toen kwam de baking soda aan de beurt. Dat zou schuren, dacht ik. Dus ik maakte een papje met water en schrobde als een bezetene. Dat moet je écht een keer proberen, als je tenminste van intensief schoonmaken houdt.
Het werkte wel iets beter, maar mijn vingers voelden aan alsof ik schuurpapier als handcrème had gebruikt. Zo zou ik het nu dus niet meer doen. Veel te agressief!
De tandpasta, die heb ik eigenlijk overgeslagen. Ik zag het al voor me: witte vlekken op alles wat ik aanraakte.
Nee, bedankt.
Uiteindelijk, en dit is dus echt zo'n nicotine verwijderen van vingers tip die wél werkt, ontdekte ik iets simpels: een scrubhandschoen. Ja, zo'n ding dat je gebruikt om je benen te scrubben onder de douche.
Ik had er nog eentje liggen die ik al een tijdje niet meer had gebruikt. En ik dacht: wat heb ik te verliezen?
En, jongens, het wonder geschiedde! Met een beetje milde zeep en die scrubhandschoen, ging het er echt af! Niet helemaal perfect, maar wel aanzienlijk beter.
Het was niet zo agressief als de baking soda, maar wel effectief genoeg. Het geheim zit 'm denk ik in de combinatie van de zeep en de mechanische actie van de handschoen.
En nu komt de anekdote. Ik was zo enthousiast, dat ik mijn man wilde laten zien hoe goed het werkte.
Ik greep zijn hand en begon te schrobben! Hij keek me aan alsof ik gek was geworden. Bleek dus dat hij net zijn handen had ingesmeerd met een speciale zalf voor eczeem. Je raadt het al: die zalf zat nu overal. Oeps! Hij kon er gelukkig wel om lachen.
Een ander ding wat ik had gelezen was over melk. Melk zou de nicotine ook oplossen. Ik bedacht me dat dit een mooie zou zijn voor nicotine verwijderen van vingers toepassingen! Nou ik heb dus een halve liter melk verspild. Het enige wat het deed was mijn vingers plakkerig maken en ruiken naar een baby.
Absoluut geen aanrader dus!
Dus, conclusie van deze dag: nicotine verwijderen van vingers, het kan! Maar verwacht geen wonderen. En wees voorzichtig met zalfjes van anderen.
Ik denk dat de moraal van dit verhaal, naast de nicotine verwijderen van vingers inspiratie, ook is dat je niet te streng voor jezelf moet zijn. Ik ben geen heilige, en soms zondig ik. Maar ik probeer wel weer de schade te herstellen.
Letterlijk in dit geval.
En weet je wat? Morgen begin ik gewoon weer opnieuw. Minder roken, meer scrubben.
En misschien ook maar eens die citroen in mijn thee doen in plaats van op mijn vingers.
Je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig.