Gft kliko
Lieve Dagboek, en de GFT Kliko…
Oké, oké, ik geef het toe. Ik sloeg net de gft kliko dicht en dacht: "Hier moet ik echt even over schrijven." Zo'n ding, weet je wel? Zo'n bak met al je groente-, fruit- en tuinafval.
Saai toch? Dacht ik eerst.
Mijn gft kliko geschiedenis begon eigenlijk met een hoop gesnurk. Man, wat was ik sceptisch!
'Straks zit dat ding vol maden,' riep ik. 'Of het gaat stinken!' Ik dacht eerst: dit werkt nooit. Nooit. Maar ja, de gemeente... die besloot anders.
Toen kwam het. De eerste keer dat ik die appelklokhuizen en theezakjes erin gooide.
Ik deed dat in een papieren zak, want dat leek me netter. Zo zou ik het nu dus niet meer doen. Die zak werd namelijk doorweekt en scheurde. Overal thee bladeren! Een drama.
Over gft kliko toepassingen gesproken, ik ben echt creatief gaan worden!
Koffiedik bij de rozen, eierschalen als 'kalk' voor de tomaten... Ik voel me net een kleine boer, zonder trekker, maar mét een bak vol potentie.
Er zijn echt wel gft kliko trends, hoor. Ik zag laatst iemand op Instagram die de binnenkant van de kliko helemaal had beplakt met een soort speciale tape tegen maden.
Ik weet niet of ik dat ga doen.
Ik ben meer van het 'gewoon een beetje af en toe schoonmaken' type. En die zak, dus niet meer! Welke zakken moet je dan wel gebruiken? Nou, ik ben er achter dat die speciale biozakken wél echt goed werken. Ze zijn wel iets duurder, maar het is het waard.
Geloof me.
- Mijn tips, top drie:
- Gebruik biozakken (echt!)
- Leg een laagje krantenpapier op de bodem
- Maak hem af en toe schoon met een beetje azijn
De gft kliko voordelen?
Ik merkte het eerst niet eens zo... Maar mijn 'gewone' afval is echt aanzienlijk minder geworden. Minder stinkende zakken, minder vaak die grote bak buiten moeten zetten. En dat is fijn, want dan is het minder zwaar om naar beneden te sjouwen met die bak (wij wonen op een flat).
En mijn planten zijn er blij mee, blijkbaar.
En dan de anekdote. Ojee. De spin. Ik had dus een meloen geschild en de schillen lagen al een dag in de kliko. Ik wilde ze wegbrengen en tilde het deksel op... GROTE, HARIGE SPIN! Ik gilde.
Heel hard. De hele straat denk ik wel. Het bleek een heel gewone huisspin te zijn, maar op dat moment was het Godzilla. Ik liet de meloenschillen vallen en rende naar binnen. Mijn man moest hem eruit halen. Nu check ik dus altijd heel voorzichtig voordat ik de kliko open doe.
Traumatherapie, iemand?
Nou ja, het klinkt misschien stom, maar ik ben best trots op mijn gft-bak.
Het is een kleine stap, maar het voelt toch alsof ik iets goeds doe. En wie weet, misschien ga ik nog wel composteren in de tuin! (Niet op de flat, natuurlijk).
Dat moet je écht een keer proberen: de koffiedik bij je rozen.
Echt, ze worden er prachtig van.
Het is gewoon... anders nu. Ik kijk er toch anders naar, die bak met afval. Het is niet alleen maar 'afval', het is potentieel. Potentieel voor de rozen, potentieel voor minder afvalbergen, potentieel voor...
ja, wie weet wat nog meer?
Je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig. Ik ben dat in ieder geval, en nu heb ik geleerd dat zelfs een bak afval op een bizarre manier een bron van inspiratie kan zijn. Wat een dag! Tot morgen, lieve dagboek.