Kwast op waterbasis schoonmaken
Dagboekbladzijde, zoveelste... Kwasten!
Oké, dus vandaag stond in het teken van schilderen. Iets met een nachthemel en een heleboel sterren. Klinkt idyllisch, maar laten we eerlijk zijn, de nasleep is altijd... minder. Vooral die kwasten.
Ik heb het over de kwast op waterbasis schoonmaken geschiedenis. Ik weet nog goed toen ik voor het eerst met acrylverf (en dus kwasten op waterbasis) ging werken. Ik dacht eerst: dit werkt nooit! Gewoon water? Never nooit dat ik die kwasten nog ooit schoon krijg.
Nou, ik had het dus mis. Maar wel pas na heel veel geklooi.
- Eerste les: wacht niet té lang. Het liefst meteen na het schilderen die dingen schoonmaken.
- Tweede les: niet al het water is gelijk. Lauwwarm water werkt het beste, heb ik geleerd na...
laten we zeggen een paar ongelukkige experimenten.
De kwast op waterbasis schoonmaken inspiratie komt bij mij eigenlijk gewoon van pure noodzaak. Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om telkens nieuwe kwasten te kopen.
En bovendien, die ouwe vertrouwde kwasten schilderen gewoon lekkerder. Alsof ze precies weten wat ik wil. Misschien verbeeld ik het me, maar toch...
Eén keer ging het écht mis. Ik had dus lekker geschilderd, mijn nachthemel was bijna perfect (nou ja, perfect voor mij dan hè).
En toen... telefoon! Urenlang met een vriendin gekletst.
Helemaal vergeten dat mijn kwast nog vol verf in een potje water stond. Toen ik eraan dacht, was de verf dus keihard opgedroogd tot aan de helft van de haren. Een drama! Ik heb toen geprobeerd met allerlei oplosmiddelen (zo zou ik het nu dus niet meer doen!).
Uiteindelijk heb ik 'm nog gered, maar hij is nooit meer helemaal dezelfde geweest.
Beetje stug, beetje... getraumatiseerd, denk ik.
Kwast op waterbasis schoonmaken feiten, daar zijn er genoeg van te vinden op internet, natuurlijk. Maar de belangrijkste, vind ik: goed uitspoelen, goed uitspoelen en nog eens goed uitspoelen.
En daarna plat laten drogen, anders gaan die haren alle kanten op staan. Echt een tip van een ervaringsdeskundige!
Nog een anekdote: Mijn oma (rust zacht) schilderde ook, maar met olieverf.
En zij had dus een heel ander ritueel voor haar kwasten. Dat was een hele happening, met terpentine en zeep en weet ik wat allemaal. Ik heb een keer geprobeerd haar methode op mijn waterbasis-kwasten toe te passen... Nou, dat was dus geen succes. De kwast rook een week naar terpentine en de verf hechtte voor geen meter meer.
Dat moet je écht een keer proberen (niet dus!). Gewoon voor de lol.
En dan heel hard lachen om je eigen domheid.
Nu, de kwasten zijn schoon. De sterrenhemel is (bijna) af. En ik ga nu lekker een kop thee zetten.
Morgen weer een dag, weer een nieuw schilderproject, weer een lading kwasten die schoongemaakt moeten worden. Maar hé, je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig. En een beetje geduldig met je kwasten. Ze doen zo hun best!