Rode wijn vlekken uit wol
Dagboek, 17 oktober... ofzo
Jeetje, wat een avond gisteren. Kaarslicht, heerlijke kaasplank, en... plons. Precies, rode wijn over mijn gloednieuwe wollen trui. Grrrr! Ik dacht eerst: dit werkt nooit. Rode wijn én wol?
Dat is vragen om ellende.
Nou ja, paniek dus. Eerst wat keukenpapier, deppen, deppen, deppen. Maar de rode vlek bleef me hardnekkig aanstaren. Even googelen, en daar kwamen de rode wijn vlekken uit wol tips me tegemoet.
Zout! Iedereen zweerde bij zout.
Ik had nog zo'n grof zeezout liggen, dat je normaal over gebakken aardappels strooit. Dat erop gegooid. Veel te veel, achteraf.
Ik bedoel, de hele vlek verdween onder een dikke laag kristallen. Zo zou ik het nu dus niet meer doen. Achteraf gezien had ik misschien wat voorzichtiger moeten zijn. Maar goed, het leek te werken! Het zout werd roze. Jakkes.
Dus, opgezogen, nieuwe laag zout, weer opgezogen.
Een heel ritueel.
Toen kwam ik een andere tip tegen: bruiswater. Nou, dat had ik niet in huis. Wel tonic. Dom idee. Echt, doe dit niet! De tonic maakte het alleen maar erger. Het werd een plakkerige, zoet ruikende rode wijn vlek.
Briljant, echt briljant.
Uiteindelijk (na nog wat paniekerig googelen en een halve liter tonic verder) heb ik toch maar het zout weer tevoorschijn getoverd. En wonder boven wonder, het hielp.
Langzaam maar zeker verdween de vlek. Bijna dan.
Nu hangt mijn trui te drogen. Er is nog een vage roze waas te zien, maar hey, het is in ieder geval draagbaar.
Wat heb ik geleerd? (Enkele rode wijn vlekken uit wol feiten, haha)
- Zout is je vriend (maar overdrijf het niet).
- Tonic is niet je vriend (bij rode wijn vlekken, dan).
- Wees voorzichtiger met nieuwe truien.
Misschien een slabber aanschaffen?
- Snelheid is belangrijk. Hoe sneller je erbij bent, hoe groter de kans dat je de vlek eruit krijgt.
Oh, en een anekdote tussendoor: mijn oma zweerde altijd bij witte wijn om rode wijn vlekken te verwijderen.
Klinkt logisch toch? Nou, ik probeerde dat eens op een witte wollen sjaal (ja, ik ben een magneet voor vlekken blijkbaar). Resultaat? Een vaag gelige vlek. Die sjaal is nu mijn "verf sjaal". Handig voor als ik weer eens ga kliederen met aquarel.
Trouwens, over rode wijn vlekken uit wol voordelen gesproken... Euhm... Nou, ik denk dat de belangrijkste voordeel is dat je erdoor leert relativeren. Het is maar een trui.
Er zijn ergere dingen in de wereld. En je krijgt er een goed verhaal voor op feestjes. "Weet je wat ik laatst heb meegemaakt met mijn rode wijn en mijn wollen trui...".
Een andere anekdote: Ik ging een keer uit eten met mijn baas.
Super belangrijk etentje. Ik droeg een crème kleurige blouse (ik leer het ook nooit, hè?). En raad eens? Spaghetti bolognese. Over mijn hele blouse. Ik schaamde me kapot. Mijn baas, die zag de humor er wel van in. Uiteindelijk hebben we er allebei heel hard om gelachen.
En ik kreeg nog promotie ook! Misschien dat die rode saus me toch een zetje heeft gegeven, wie weet?
Wat ik trouwens nog vergeten was te vertellen: die groffe zoutkorrels hebben ook nog eens lelijke krassen op mijn tafelblad achtergelaten! Grrrr, dubbel gestraft!
Dat moet je écht een keer proberen, als je van extra schoonmaak houdt (not!). Ik heb nu een extra reden om een nieuwe tafel te kopen, haha. Negeren we dat detail even?
Dus ja, rode wijn vlekken en wol. Een ongelukkige combinatie, maar zeker niet het einde van de wereld.
Met een beetje geduld, wat zout (en vooral geen tonic) kom je een heel eind. En onthoud: je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig. Ik ga nu maar eens een kop thee zetten. Zonder rode wijn, deze keer. En misschien ga ik die tafel maar eens schuren.
Of gewoon een kleed erover gooien, is ook prima. Tot morgen, dagboek!