Hardnekkige oven schoonmaken
Dagboek, 14 april
Oké, laten we het even hebben over iets wat minstens zo erg is als belastingaangifte doen: de oven schoonmaken. Serieus, ik denk dat ik liever aangifte doe. En dat zegt wat. Het is zo'n klus die ik eindeloos uitstel, tot het punt waarop je bijna bang bent om de oven nog te gebruiken, omdat er anders een complete ecosysteem in ontstaat.
Brrr.
Vandaag was het zover. De hardnekkige oven schoonmaken geschiedenis is bij mij er eentje van pure horror. Ik herinner me nog de eerste keer. Ik dacht eerst: dit werkt nooit, maar gooide een hele fles van dat agressieve schoonmaakspul erin.
Resultaat: een chemische wolk in mijn keuken en nog steeds een oven vol aangekoekte ellende. Zo zou ik het nu dus niet meer doen, nee. Levensles nummer 1: niet overdrijven.
Dit keer ging ik (iets) slimmer te werk.
Ik had ergens gelezen over baking soda. Dus, baking soda en water, een papje gemaakt. Ik dacht eerst: dit werkt nóóit. Echt niet. Maar ja, je moet wat. Ik heb het spul overal gesmeerd, de hele oven, inclusief de deur (vergeten niet de roosters!).
Vervolgens 24 uur laten inwerken. Het leek wel alsof ik een cake aan het bakken was, maar dan de vieze variant.
De volgende dag begon het echte werk.
Schrobben, schrobben, schrobben. Pfff. De hardnekkige oven schoonmaken toepassingen van mijn spierballen werden zwaar op de proef gesteld. Ik had ergens gelezen dat je dan een beetje azijn eroverheen moet sproeien. Dat heb ik gedaan.
Het begon te bruisen als een gek, en ik dacht even dat ik mijn eigen kleine vulkaan aan het creëren was. Gelukkig bleef de schade beperkt tot een hoop gespetter.
En, verrassing, het hielp best goed!
Maar goed, het ging natuurlijk niet helemaal perfect. Eén van die roosters was echt aangekoekt met een soort van kosmisch harde materie. Ik heb hem in een plastic zak gedaan met ammonia.
Wist ik veel dat dat plastic zou smelten? 's Ochtends was de zak helemaal lek en lag er ammonia overal! (Paniek!). Snel opgedweild (met handschoenen, duh), maar die stank... Jeetje. Les nummer twee: niet alles tegelijk willen doen, en zeker niet met agressieve middelen zonder goed na te denken.
Na uren schrobben, sproeien en vloeken, was het resultaat...
oké. Niet perfect, verre van. Er zitten nog steeds wat vlekjes hier en daar. Maar het is een stuk beter dan het was. De hardnekkige oven schoonmaken voordelen beginnen zich nu wel uit te betalen: geen angst meer voor rookontwikkeling bij het voorverwarmen, en een veel betere smaak van mijn zelfgemaakte pizza (hoop ik).
Ik heb ook gelezen over stoomreinigers.
Misschien moet ik dat de volgende keer eens proberen. Of misschien laat ik het gewoon professioneel doen. Dat is ook nog een optie. De hardnekkige oven schoonmaken ontwikkelingen gaan in ieder geval door, en ik volg ze met argusogen.
Wie weet komt er ooit een zelfreinigende oven die écht werkt.
- Tip 1: Baking soda is je vriend (behalve als je een zak ammonia-lek hebt).
- Tip 2: Geduld is een schone zaak (letterlijk).
- Tip 3: Overweeg professionele hulp (serieus).
Al met al was het een leerzame dag.
En een vermoeiende. Mijn rug doet pijn. Maar de oven is (iets) schoner. En ik heb weer een verhaal voor mijn dagboek. En misschien is dat wel het belangrijkste. Je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig. En een beetje schoonmaakazijn kan geen kwaad.