Planten hornbach

Dagboek, 14 april

Oké, even vastleggen. Het is weer zover. De lente kriebelt, mijn vingers jeuken... en dat betekent: op naar de Hornbach voor planten. Serieus, die plek is mijn happy place. Of eigenlijk, een soort georganiseerde chaos die me happy maakt.

Maar goed, eerst even koffie. Anders overleef ik die planten hornbach ontwikkelingen niet.

Gisteren had ik een openbaring. Ik zat dus op Instagram, scrollend door planten hornbach inspiratie (want ja, guilty pleasure), en dacht: "Ik ga een verticale tuin maken!" Ik dacht eerst: dit werkt nooit.

Mijn balkon is al een postzegel, laat staan als ik de muren ga beplanten. Maar goed, de zaadjes zijn geplant in mijn hoofd, dus vandaag de daad.

Hornbach avontuur: Deel 1

Allereerst: parkeren.

Het blijft een drama. Maar goed, eenmaal binnen, BAM! Groen, bloemen, potten… Het is overweldigend. Ik dwaal altijd doelloos rond, alsof ik verdwaald ben in een botanische tuin waar de prijzen net iets beter zijn. En dan die planten hornbach trends!

Hangplanten in macramé hangers... wie had gedacht dat mijn oma's hobby zo hip zou worden?

Ik heb een paar van die handige ophangsystemen gescoord. Zien er stevig uit. (Hoop ik.) Ook een heleboel aardbeienplantjes.

Want aardbeien van je eigen balkon smaken toch net even anders. En basilicum. Veel basilicum. Voor pesto. Duh.

Anekdote 1: De peperdure pot

Oh, en ik was bijna vergeten! Die ene pot. Ik zag 'm staan, terracotta, perfect formaat.

Ik dacht: "Die moet ik hebben!" Keurig afgerekend, thuisgekomen… blijkt er een scheur in te zitten. Grrr! Zo zou ik het nu dus niet meer doen: voortaan álles checken in de winkel zelf. Een dure les, letterlijk.

Verticale Tuin: Poging 1

Het ophangen van die systemen was… interessant.

M'n buurman stond erbij te grijnzen.

Ik snap het wel. Ik stond te vloeken omdat ik de verkeerde pluggen had meegenomen. Uiteindelijk, na wat improvisatie (lees: duct tape en veel geduld), hangt het. Min of meer recht. Ik ben benieuwd hoe lang het goed gaat.

• Aardbeien: check
• Basilicum: check
• Hangpetunia's: check
• Stekelige cactus (voor het contrast): check

Anekdote 2: De Watergevecht-incident

Het water geven ging ook...

minder soepel. Ik dacht: "Ik sproei gewoon even lekker met de tuinslang." Resultaat: de halve gevel is nat, inclusief mijn buurvrouw die net naar buiten kwam om de was op te hangen. Oops. Ze kon er gelukkig wel om lachen, maar ik voelde me toch even een idioot.

Dat moet je écht een keer proberen... niet dus. Gebruik gewoon een gieter, mensen. Een gieter!

Conclusie

De verticale tuin is een work in progress. Het ziet er nu nog een beetje kaal uit, maar ik heb vertrouwen. En mocht het helemaal mislukken, dan heb ik in ieder geval een hoop geleerd (en de buurvrouw vermaakt).

Misschien moet ik me toch maar meer verdiepen in planten hornbach kennis, haha!

Morgen ga ik terug voor meer aarde. En misschien nog een plant. Ik heb een zwak voor varens...

oh, en een nieuwe pot. Zonder scheur. Dit keer check ik 'm dubbel.

Moe, maar voldaan. Je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig. En een beetje duct tape kan nooit kwaad.