Mag ik even een teiltje
Mag ik even een teiltje? Het eerlijke verhaal.
Zo, effe bakkie leut erbij… Laat ik je eens wat vertellen over, tsja, over die momenten dat je denkt: 'Mag ik even een teiltje?' We kennen het allemaal, toch?
Die plotselinge realisatie dat je iets gruwelijk verkeerd hebt aangepakt, of dat project waar je zo hard aan gewerkt hebt, dreigt te ontsporen.

Uit eigen ervaring kan ik zeggen: ik heb aardig wat teiltjes 'nodig' gehad in mijn leven, haha! Niet letterlijk natuurlijk, hoewel… Daarover later meer.
Het is grappig, want die uitdrukking - 'mag ik even een teiltje?' - die is de laatste tijd best wel trending.
Je ziet het overal online voorbijkomen. Ik denk dat het komt omdat mensen eerlijk durven te zijn over hun fouten en tegenslagen. En dat is goed! Kwetsbaarheid is een kracht, geloof me. Dus ja, ook ik heb me wel eens afgevraagd: 'Mag ik even een teiltje trends, wat is er aan de hand?'
Toepassingen, toepassingen…
Maar waar gebruik je die 'teiltje-momenten' nou eigenlijk voor?
Nou, het gaat niet per se om daadwerkelijk overgeven (hoewel het daar soms wel op lijkt!), maar meer om even een stap terug doen.

Even de boel de boel laten. Uitchecken. Adempauze. En dan, heel belangrijk: reflecteren.
Een paar jaar geleden, ik was bezig met een gigantisch project voor een klant… Alles ging mis! De deadline kwam steeds dichterbij, de software crashte constant, en ik had mezelf zó vastgedraaid dat ik er niks meer van bakte.
Op een gegeven moment, midden in de nacht, zat ik huilend achter mijn laptop. Ik zei tegen mezelf: 'Jongen, mag ik even een teiltje? Dit slaat nergens meer op.'
Ik heb toen alles uitgezet, een lange douche genomen, en ben gaan slapen.
De volgende dag, met een frisse blik, bleek dat ik gewoon een paar simpele stappen over het hoofd had gezien.

Die nachtelijke paniek had me compleet blind gemaakt. Sindsdien weet ik: soms moet je even afstand nemen om het grotere plaatje weer te zien.
De voordelen van even een stap terug
Wat zijn dan de voordelen van die 'teiltje-momenten'?
Nou, naar mijn mening zijn ze cruciaal voor je groei. Als je nooit faalt, leer je niks. En als je nooit even stilstaat bij je fouten, blijf je ze herhalen. Dus die momenten van frustratie, van 'mag ik even een teiltje voordelen?
Bestaan die dan?', die zijn eigenlijk cadeautjes verpakt in ellende. Ze dwingen je om anders te kijken, om creatiever te zijn, om te leren van je fouten.
Tips voor de perfecte "Teiltje-Ervaring"
Oké, even concreet.
Hier zijn een paar 'mag ik even een teiltje tips' die ik zelf heb geleerd:
- Erkenning: Het begint allemaal met het erkennen dat je een probleem hebt. Zeg hardop: 'Ik zit vast.'
- Afstand: Stap weg van het probleem.
Ga wandelen, sporten, iets doen wat je hoofd leegmaakt.
- Reflectie: Vraag jezelf af: wat ging er mis? Wat kan ik de volgende keer anders doen? Wees eerlijk tegen jezelf!
- Actie: Maak een plan.
Hoe ga je het probleem oplossen?
- Loslaten: Soms is er niks meer te doen. Soms moet je accepteren dat iets niet gelukt is. En dat is oké!
En die anecdote die ik eerder beloofde?
Nou, ik herinner me nog goed dat ik eens een presentatie gaf voor een hele belangrijke klant. Ik was zó nerveus dat ik, toen ik een slok water nam, per ongeluk de hele beker over mijn pak gooide! Ik dacht echt: 'Mag ik even een teiltje?!' Maar weet je wat?
Het ijs was meteen gebroken. Iedereen moest lachen, en de rest van de presentatie ging perfect. Soms is een beetje ongemak juist goed.
Mag ik even een teiltje geschiedenis - Waar komt het vandaan?
Interessant weetje: die uitdrukking "mag ik even een teiltje" is eigenlijk best oud.
Het is lastig om precies te achterhalen waar het vandaan komt, maar het idee is natuurlijk dat je misselijk bent en moet overgeven. Het is een beetje een eufemisme, een nette manier om te zeggen dat je je slecht voelt of dat iets je tegenstaat.
Probeer het gewoon - wat heb je te verliezen?
Geloof me, die 'teiltje-momenten' kunnen je uiteindelijk sterker en slimmer maken. En wie weet, misschien kun je er zelfs om lachen achteraf. Ik in ieder geval wel. Nu effe een nieuwe koffie. Proost!