Mos van de tegels verwijderen
Dagboekfragment: De Groene Dictatuur... en de Tegels
Lieve dagboek, het is zaterdag. En ik... ik ben in oorlog. Niet zo'n 'wereldvrede'-oorlog, meer een 'tuinvrede'-oorlog. Met mos. Over de tegels. De mos van de tegels verwijderen geschiedenis begon, denk ik, toen ik me realiseerde dat ik meer groen zag dan grijs.
En dat grijs hoorde van de tegels te komen, niet van mijn humeur.
Ik dacht eerst: dit werkt nooit. Ik, mosverslaafde tegelredder? Onmogelijk. Maar goed, ik had al die dure voegenborstel gekocht, dus...
geen weg terug. Mijn eerste poging? Hogedrukspuit. Fout! Enorm fout. Het leek even te werken, zo'n fontein van groene confetti, maar daarna... een soort groene smurrie die dieper in de tegels trok. Precies alsof het mos lachte en zei: "Kom maar op, amateur!" Dat was les één: de juiste tools zijn cruciaal.
Zo zou ik het nu dus niet meer doen!
- Hogedrukspuit: NOOIT MEER
- Voegenborstel: Werkt prima, maar duurt eeuwen.
- Koperborstel: Mijn nieuwe beste vriend! (totdat hij breekt natuurlijk)
De mos van de tegels verwijderen voordelen zijn trouwens enorm.
Niet alleen ziet het er stukken beter uit (mijn voortuin had iets weg van een vergeten Amazonegebied), maar het is ook een stuk veiliger. Ik was al drie keer bijna uitgegleden over die glibberige, groene ellende. En stel je voor dat er bezoek komt?! Een gebroken heup door mijn nonchalance!
Nee, dat kon echt niet langer.
Even een zijsprong... Ik las gisteren een artikel over minimalisme. Iets met 'ontspullen' en 'bewust consumeren'. Ironisch, want ik heb inmiddels genoeg 'anti-mos-spullen' gekocht om een kleine bouwmarkt te beginnen.
Misschien moet ik na deze missie ook mijn garage eens aanpakken... Eén ding tegelijk, denk ik.
De mos van de tegels verwijderen inspiratie haalde ik trouwens... van Instagram.
Ja, echt! Al die perfecte tuinen, glimmende tegels, en vrolijk lachende mensen die hun tuinieren lijken te ervaren als een therapeutische bezigheid. Nou, therapeutisch is het allerminst. Meer een soort frustratie-management.
Maar goed, het inspireerde me wel om door te zetten.
En dan nu mijn anekdote van de dag. Ik was zo geconcentreerd bezig met het borstelen (ik zweer dat ik die dag mijn biceps heb verdubbeld), dat ik niet doorhad dat de buurman me al een tijdje stond aan te staren.
Toen hij eindelijk mijn aandacht had, vroeg hij: "Mevrouw, bent u soms de voegen aan het schilderen?". Ik kon wel door de grond zakken! Blijkbaar had ik zoveel mos verwijderd, dat het net leek alsof ik nieuwe, felgroene voegen had aangebracht.
Ik heb maar gelachen en uitgelegd dat ik in oorlog was met de groene bezetting. Hij moest er ook om lachen.
De mos van de tegels verwijderen ontwikkelingen zijn trouwens best interessant. Ik las ergens over robots die dat kunnen.
Tuinrobots, specifiek ontworpen om mos te verwijderen. Dat lijkt me wel wat! Dan kan ik lekker binnen zitten met een kop thee en een goed boek, terwijl de robot mijn tuin omtovert tot een paleis. Oké, dat is misschien wat overdreven, maar het idee is aantrekkelijk.
Ik heb ook nog iets geleerd over de mos van de tegels verwijderen toepassingen van...
azijn! Ja, doodgewone azijn. Dat moet je écht een keer proberen! Het is blijkbaar een soort natuurlijk bestrijdingsmiddel.
Ik heb een flesje in een plantenspuit gedaan en de ergste plekken besproeid. En wat denk je? Het werkt! Het mos wordt langzaam bruin en verdwijnt.
Wel even oppassen dat je geen planten raakt, want die vinden het minder leuk.
Conclusie van vandaag: mos verwijderen is zwaar werk, maar het is wel de moeite waard. Mijn tuin ziet er al een stuk beter uit. En ik heb weer iets geleerd. Over mezelf, over mos, en over het feit dat de buurman soms hele rare vragen stelt.
Maar weet je wat? Ik ben blij.
Ik ben niet perfect, mijn tegels zijn het zeker niet, en er ligt nog een heleboel mos te wachten. Maar ik ben nieuwsgierig. Nieuwsgierig naar hoe het er over een week uitziet, nieuwsgierig naar welke nieuwe methodes ik nog ga ontdekken, en nieuwsgierig naar...
oké, misschien niet álles. Maar je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig.
