Mos raamrubbers verwijderen
Dagboek, 14 juli
Pfff, het is weer zoiets.
Ik keek vanochtend naar buiten en zag het. Niet de zon, want die was er niet. Nee, het was… mos. Op mijn raamrubbers. Je weet wel, die rubberen randjes die ervoor zorgen dat het niet tocht en dat je huis niet overstroomt bij de eerste beste regenbui.
Dus, mos raamrubbers verwijderen stond vandaag op de agenda. Met stip.
Ik dacht eerst: dit werkt nooit. Ik heb al eens een poging gedaan met een of ander biologisch goedje dat beloofde bergen te verzetten, maar het mos lachte me vierkant uit.
Nu had ik ergens gelezen over azijn en een oude tandenborstel. Klinkt simpel, toch?
De Eerste Aanval:
- Azijn (huismerk, want zuinigheid troef)
- Oude tandenborstel (van toen ik nog dacht dat elektrisch poetsen iets voor watjes was)
- Emmer met warm water (om alles schoon te spoelen, dacht ik)
Het begon allemaal goed.
Ik spoot de azijn op de rubber en schrobde als een bezetene. Het mos leek een beetje los te komen, maar het was alsof ik een olifant probeerde te verplaatsen met een veer.
Anekdote 1 (de mislukking): Terwijl ik zo bezig was, zag ik plotseling een beweging in mijn ooghoek.
Een wesp! Recht op mijn azijnspuit af. Ik schrok me rot, zwaaide wild met de tandenborstel en spoot per ongeluk een flinke straal azijn in mijn eigen oog. Au! Ik rende naar binnen, spoelde mijn oog uit en vloekte in stilte.
Mos raamrubbers verwijderen: een gevaarlijke missie!
Na de wespenincident en de azijn-in-mijn-oog-situatie, besloot ik een andere tactiek. Ik herinnerde me dat mijn buurman, Henk (die alles weet van tuinieren en auto's repareren), iets had gezegd over stoom.
Dus, stoomreiniger erbij. Zo zou ik het nu dus niet meer doen zonder veiligheidsbril!
De Tweede Aanval: Stoom!
- Stoomreiniger (die ik eigenlijk alleen gebruik voor het schoonmaken van de badkamer)
- Een hoop oude doeken (om de zooi op te vangen)
- Nieuwe veiligheidsbril (geleerd van mijn azijn-avontuur)
En raad eens?
Het werkte! De stoom loste het mos op als sneeuw voor de zon. Oké, het duurde nog steeds even, maar het was aanzienlijk minder frustrerend dan het azijn-tandenborstel-gedoe. De raamrubbers zagen er weer uit alsof ze nieuw waren. Bijna dan.
Ik heb me tijdens het mos raamrubbers verwijderen nog wat zitten verdiepen in de voordelen ervan.
Het is niet alleen mooier (het oog wil ook wat!), maar het verlengt ook de levensduur van je raamrubbers. En voorkomt blijkbaar ook dat er water naar binnen sijpelt. Handig! Ik las ook over trends en ontwikkelingen op dit gebied, bijvoorbeeld biologische middelen die wél werken.
Misschien iets voor de volgende keer. Alhoewel, die stoomreiniger...
Anekdote 2 (de onverwachte les): Toen ik bijna klaar was, kwam de postbode langs. Hij keek naar me, de stoomreiniger en de hoop mos op de stoep en zei: "Zo, u bent flink aan het poetsen!" Ik knikte en zei: "Ja, het mos zat me dwars." Waarop hij antwoordde: "Weet u, ik heb dat ook gehad.
Maar ik heb gewoon een hogedrukspuit gebruikt.
Binnen vijf minuten klaar." Een HOGEDRUKSPUIT! Waarom heb ik daar niet eerder aan gedacht? Soms zijn de simpelste oplossingen de beste. Dat moet je echt een keer proberen.
Na het grote mos-offensief realiseerde ik me dat het best leuk was geweest om wat inspiratie op te doen, filmpjes te kijken van mensen die succesvol mos raamrubbers verwijderen.
Maar ja, achteraf is makkelijk praten. Ik weet nu wel wat meer feiten over mosgroei en hoe je het kunt voorkomen (minder schaduw, betere ventilatie, etc.).
Al met al was het een leerzame dag. Ik heb geleerd dat azijn in je oog spuiten geen pretje is, dat stoom een prima mos-verwijderaar is en dat de postbode soms de beste tips heeft.
En dat mos raamrubbers verwijderen helemaal niet zo'n vervelende klus hoeft te zijn. Misschien ga ik morgen wel de auto wassen… of toch maar niet.
Je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig. En wees lief voor je raamrubbers.
Ze doen meer dan je denkt.