Frituren in kookpan
Dagboek - Vrijdagavond, patatdag!
Lieve dagboek, ik zit hier, met een lichte oliegeur die om me heen hangt (ruikt eigenlijk best lekker, beetje naar kermis) en een buik vol perfect gebakken friet. Vandaag heb ik dus… gefrituurd in een kookpan!
Ja, je leest het goed. Ik had zo'n enorme zin in patat, maar mijn frituurpan heeft het begeven. Of nou ja, het lampje knippert al weken hysterisch en ik ben bang dat het ding elk moment in vlammen opgaat. Dus, paniek!
Wat nu?
Na wat gegoogle, kwam ik dus uit bij frituren in kookpan toepassingen. Blijkbaar is dat een ding. Ik dacht eerst: dit werkt nooit. Kookpan?
Serieus? Maar goed, wanhoop drijft. Dus, YouTube tutorials bekeken, instructies doorgelezen, en daar ging ik. Olie erin, thermometer erbij (heel belangrijk, anders heb je gewoon slappe, bleke aardappelstaafjes), en wachten maar.
De eerste lading… nou ja, die was niet fantastisch.
Te bleek, beetje snotterig. Ik had de olie blijkbaar niet heet genoeg. Dus, frituren in kookpan tips lezen werd nu een serieuze aangelegenheid. Geduld, geduld, geduld, stond er overal.
En thermometer in de gaten houden! Les één geleerd.
Toen kwam de tweede lading. En die was… perfect! Goudbruin, knapperig, zacht van binnen. Halleluja! Ik voelde me net een Michelin-sterrenkok. Beetje overdreven misschien, maar toch.
Ik had het geflikt!
Nu even een anekdote. Vorig jaar, toen ik voor het eerst kroketten wilde maken (ook al zo'n ramp), had ik bedacht om ze te frituren zonder thermometer. Ik dacht, "ach, dat voel ik wel aan".
Nou, dat voelde ik dus niet. De buitenkant was zwart, de binnenkant ijskoud. Mijn zus lag in een deuk toen ze het zag.
Sindsdien ben ik dus een fervent aanhanger van de frituurthermometer. Geloof me, het scheelt een hoop ellende.
Over ellende gesproken, er ging vandaag ook nog bijna iets mis. Ik stond dus, trots als een pauw, mijn perfecte frietjes te bewonderen, toen de telefoon ging.
Een heel interessant gesprek (iets met een verloren sok ofzo, dat doet er niet toe), waardoor ik totaal vergat dat ik aan het frituren was. Dus, ik kijk weer naar de pan… rook!
Overal rook! Snel de pan van het vuur getrokken. Gelukkig was het niet meer dan een klein rookwolkje, maar ik schrok me rot. Zo zou ik het nu dus niet meer doen: frituren en bellen tegelijk. Not a good combo.
Ik was ook even benieuwd naar frituren in kookpan feiten.
Blijkt dus dat het heel belangrijk is om de juiste olie te gebruiken (pindaolie of zonnebloemolie), en dat je de pan nooit te vol moet doen. Ook is het slim om de frietjes eerst voor te bakken op een lagere temperatuur, en daarna nog een keer op een hogere temperatuur voor de knapperigheid.
Wist ik allemaal niet van tevoren, maar nu ben ik dus een expert in de dop.
Over de frituren in kookpan ontwikkelingen kan ik niet veel zinnigs zeggen, behalve dan dat er blijkbaar speciale inzetstukken zijn voor kookpannen om frituren makkelijker te maken.
Misschien moet ik dat maar eens aanschaffen. Maar eerlijk gezegd, ik vind het stiekem wel leuk, zo improviseren.
En weet je wat ik me nu bedenk? Ik ga morgen bitterballen frituren! Dat moet je écht een keer proberen.
Maar dan wel met thermometer, en zonder telefoon. Beloofd!
- Gebruik een goede thermometer!
- Niet te veel friet tegelijk in de pan.
- De juiste olie is essentieel.
- Voorbakken is het geheim van knapperige friet.
- Let op!
Brandgevaar!
Nou, lieve dagboek, dat was hem weer voor vandaag. Ik ga nu lekker op de bank ploffen met mijn restje friet en een goede film. En onthoud: je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig. Tot morgen!