Theevlekken in kleding

Dagboek der Dagelijkse Dilemma's: Theevlekken!

Lieve dagboek, het is weer zover. Een nieuwe dag, een nieuwe kans... op theevlekken.

Ik ben echt een magneet voor die bruine ellende. Vandaag was het mijn favoriete witte blouse. Zucht.

Ik zat net lekker te lezen, kopje Earl Grey in de hand (natuurlijk Earl Grey, ik ben toch geen barbaar?), en toen... BAM! Een plotselinge niesbui, compleet met een theekleurig projectiel.

Het leek wel een scène uit een slechte komedie. Eerst dacht ik: dit werkt nooit, die vlek gaat er noooooit meer uit.

Ik ben natuurlijk meteen gaan googlen. "Theevlekken in kleding toepassingen" leverde een schat aan informatie op.

Of nou ja, schat... Meer een berg opties die varieerden van 'direct spoelen met koud water' tot 'ritueel verbranden met zout'. Ik neigde naar het laatste, maar mijn blouse is daar toch iets te dierbaar voor.

Vroeger, toen ik jonger en naïever was, zou ik meteen de bleek erbij gepakt hebben.

Zo zou ik het nu dus niet meer doen. Dat heeft een keer desastreus uitgepakt met een roze gestreept shirt. Oeps. Dat shirt heeft nu een tweede leven als poetsdoek. Triest, maar waar.

• Mijn huidige strategie (testversie 3.7):
• Direct spoelen met koud water (check)
• Voorzichtig deppen met een zachte doek (check)
• Inwrijven met groene zeep (check)
• Wassen op een delicaat programma (in de wacht)

Over theevlekken in kleding geschiedenis heb ik trouwens ook nog even gesnuffeld.

Blijkbaar waren ze in de 18e eeuw ook al een ding. Stel je voor, al die prachtige jurken met lelijke bruine spetters.

Een ramp! Ik vraag me af hoe ze dat toen aanpakten. Dienstmeisjes met speciale vlekkenverwijder skills, waarschijnlijk. Lekker dan.

Er zijn vast ook theevlekken in kleding ontwikkelingen gaande. Iemand zal toch wel een zelfreinigende stof hebben uitgevonden tegenwoordig?

Ik ben benieuwd of ik nog meemaak dat theevlekken in kleding trends omzeilen door ze juist als fashion statement te gebruiken. Misschien moet ik het wel gewoon omarmen, die bruine druppels. Een soort 'avant-garde' theekunst op textiel.

Hmm... Ik zie potentie! (Nee, grapje.)

En dan die ene keer in Londen! Ik was op vakantie en had een peperdure kasjmier trui aan. Ik struikelde over een losliggende stoeptegel (ja, echt!) en landde vol in een plas...

ja, thee. Iemand had blijkbaar zijn bekertje laten vallen.

Ik voelde me zó onhandig en dom. En die trui... Ik heb hem uiteindelijk naar een stomerij gebracht, maar de vlek is er nooit helemaal uitgegaan. Ik heb er nog steeds een trauma van.

Dat moet je écht een keer proberen te vermijden! (Ironie, natuurlijk)

Dus, lieve dagboek, hier sta ik dan, met mijn groene zeep, mijn hoop en mijn (lichtelijk) bevlekte blouse. Ik ga het wasprogramma starten en duimen dat het goed komt.

Misschien moet ik voortaan gewoon alleen nog maar water drinken. Nee, grapje. Dat hou ik geen dag vol.

Uiteindelijk is het maar een vlek. Je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig genoeg om te blijven experimenteren (en misschien af en toe een nieuwe blouse te kopen).

Tot morgen!