Klei uit kleding
Dagboek, lieve dagboek...en die vervloekte klei!
Oké, hier ben ik weer. Het leven is vandaag...kleurrijk. Letterlijk. Ik heb een kledingstuk vol klei. Je weet wel, zo'n dag dat je denkt, "laat ik eens creatief zijn!" en dan eindig je alsof je in een modderpoel gevochten hebt.
Ik was dus lekker aan het pottenbakken (zoals je weet, mijn nieuwste obsessie). Eerst dacht ik: dit wordt prachtig! Een minimalistische vaas, perfect voor die ene verdwaalde tulp. Toen gebeurde het. Ik stootte de hele emmer om.
Natuurlijk. En waar? Juist, over mijn favoriete jeans.
De klei uit kleding geschiedenis is denk ik langer dan ik me kan voorstellen. Oma's die vroeger modder van het land moesten wassen, kinderen die na het spelen thuiskwamen met een bruine 'camouflage'...maar mijn situatie voelde toch wel unieker aan.
(Disclaimer: waarschijnlijk niet.)
Mijn eerste instinct was om het er gelijk af te boenen. GROTE FOUT. Zo zou ik het nu dus niet meer doen! Het smeerde alleen maar verder uit. Paniek! Ik voelde me net een archeoloog die een eeuwenoud fossiel aan het vernielen was.
Ik heb dus maar snel gegoogled (dank je wel, internetgoden!).
Er zijn blijkbaar hele handleidingen over klei verwijderen. Wie had dat gedacht? De klei uit kleding voordelen… bestaan die überhaupt? Nou ja, misschien als je er een kunstproject van maakt? Maar als ik eerlijk ben, zag ik alleen maar nadelen.
Tot nu toe.
De tip die ik vond was: laat het opdrogen en borstel het er dan af.
Oké, dacht ik, laten we dat eens proberen. Klonk redelijk.
En raad eens? Het werkte! Een beetje dan. Er zit nog steeds een vage bruine waas, maar het is al een stuk beter. Ik heb gelezen dat je het daarna nog kunt weken in koud water met wat azijn.
Dat moet je écht een keer proberen als je ooit in dezelfde situatie terechtkomt (en geloof me, als je zo klunzig bent als ik, gebeurt dat).
De klei uit kleding ontwikkelingen zijn fascinerend, nu ik er over nadenk.
Van schrobben met zeep tot ingewikkelde vlekkenverwijderaars, er is blijkbaar een hele industrie om ons te helpen met onze onhandigheid. Ik vraag me af wat de toekomst brengt? Kleding die vanzelf schoon wordt? Dat zou wat zijn!
Overigens, gisteren gebeurde er nog zoiets stoms.
Ik probeerde een zelfgemaakte gezichtsmasker van avocado en honing te maken. Het resultaat? Ik leek op een groene alien die net een pot honing leeg had gegeten. Mijn kat was er in ieder geval gefascineerd door. Die probeerde de hele tijd mijn gezicht af te likken.
Enfin, terug naar de klei. Ik ga nu die jeans in de week zetten. Misschien lukt het, misschien niet.
Maar het is het proberen waard.
En weet je wat? Zelfs als het niet lukt, is het ook prima. Het is maar kleding. Je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig. En een beetje klunzig soms, dat maakt het leven in ieder geval een stuk interessanter.