Biotex tegen kattenpis

Dagboekfragment: Missie 'Kattenpis Eliminatie'

Lieve Dagboek,

Je raadt nooit wat. Het is oorlog hier, een stille oorlog, eentje met als wapens: een spuitbus luchtverfrisser (die niet werkt), mijn favoriete plaid (RIP) en...

Biotex. Ja, Biotex. Tegen kattenpis. Ik dacht eerst: dit werkt nooit. Kitty, mijn schatje (ja ja, diezelfde Kitty die verantwoordelijk is voor de algehele geur des doods), heeft een nieuwe hobby: mijn badmat markeren als haar persoonlijke eigendom. Heerlijk.

Dus, de jacht op informatie begon.

Ik las me suf over de voordelen van Biotex in de strijd tegen deze urine-aanval.

Iets met enzymen en bacteriën die de boel afbreken. Klinkt logisch, maar mijn badkamer rook de laatste tijd eerder naar een biologisch experiment dan naar iets fris.

Biotex tegen kattenpis toepassingen, zo divers als je maar kan bedenken. Online stond een recept met Biotex, water en een vleugje citroen.

Die citroen heb ik maar gelaten, want ik ben bang dat het dan op een gigantische pis-cocktail gaat lijken. Zo zou ik het nu dus niet meer doen. Ik heb dus de pure Biotex-papmethode gebruikt. Dikke pap erop, laten intrekken. Uren. (En ondertussen hopen dat Kitty geen nieuwe 'kunst' ging maken ergens anders.)

Eerste poging was een ramp.

Ik had dus die Biotex-pap gemaakt, royaal aangebracht... en vergeten het op te ruimen. De volgende ochtend stond ik met mijn sokken in een verharde, korrelige Biotex-woestijn. En Kitty?

Die keek me aan alsof ze wilde zeggen: "Leuk geprobeerd, mens."

Tweede poging, meer succes. Spoelen, spoelen, spoelen. En daarna… azijn! Ik las ergens dat azijn helpt om de geur te neutraliseren. Dat moet je écht een keer proberen.

Het is net alsof je een chemische reactie in je badkamer creëert, maar het werkt wonderwel. De geur van azijn verdwijnt weer, en het is in ieder geval beter dan de kattenpis-lucht.

En dan de geschiedenis. Biotex bestaat al lang, las ik ergens.

Biotex tegen kattenpis geschiedenis, dat is vast een verhaal van vele huisvrouwen (en -mannen) die ten einde raad waren. Stel je voor, decennia lang dezelfde gevechten… een geruststellende gedachte eigenlijk. We zitten allemaal in hetzelfde schuitje.

Oh, en nog een anekdote!

Ik had dus zo'n emmer met Biotex-water klaarstaan om de vloer te dweilen. En wat doet die stomme hond van de buren? Die drinkt er uit! Ik wist niet hoe snel ik hem moest wegtrekken. Gelukkig leek hij er niet slechter van te worden, maar mijn hart stond even stil.

Dus ja, de badmat is nog niet helemaal gered.

Er zit nog steeds een lichte zweem van Kitty's ' Eau de Toilette', maar het is al een stuk beter.

Ik ga het nog een paar keer herhalen, en dan… dan koop ik een nieuwe badmat. Misschien eentje van plastic. Of beton.

Wat ik geleerd heb? Geduld. Veel geduld. En dat Kitty waarschijnlijk een nieuw plan beraamt. Maar hey, je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig.

En een goede voorraad Biotex in huis hebben helpt ook.

Slaap lekker, dagboek! (En Kitty, slaap alsjeblieft niet op mijn badmat.)

Liefs,

Jij.