Balpenvlek

Dagboek, 17 augustus.

Balpenvlekken... mijn nemesis.

Oké, dus hier zit ik dan, met een blauwe vlek op mijn favoriete witte blouse. Grrr. Ik dacht eerst: dit werkt nooit, maar ik ga het gewoon proberen. Ik heb gehoord dat melk wonderen doet. Melk! Wie had dat gedacht?

Ik bedoel, wie denkt er nou aan melk bij een balpenvlek? Niet ik in ieder geval. Meestal grijp ik naar de haarlak... zo zou ik het nu dus niet meer doen, trouwens. Laatste keer dat ik dat deed, zat er een soort vreemde, kleverige plek op die blouse die er nóg moeilijker uit ging.

Drama.

Ik zat net te denken aan de balpenvlek ontwikkelingen door de jaren heen. Het is toch bizar? Eerst waren het alleen maar inktpotten en veren, en nu hebben we ballpoints die overal lekken. Een hele vooruitgang, not. Maar goed, de balpenvlek geschiedenis is eigenlijk best fascinerend als je er over nadenkt.

Al die belangrijke documenten, alle krabbels en tekeningen… allemaal potentieel omgetoverd tot blauwe ellende.

En dan heb je nog de balpenvlek feiten. Wist je dat de kleur van de inkt invloed heeft op hoe moeilijk de vlek te verwijderen is?

Blijkbaar is blauw de meest hardnekkige.

Echt, mijn geluk kan niet op.

Maar goed, terug naar de melk. Ik heb de blouse in een bak melk gelegd (ruikt best lekker eigenlijk). Ik laat het even weken. Spannend! Misschien moet ik er ook een theelepel zout bij doen?

Dat moet je écht een keer proberen als melk niet werkt. Heb ik ergens gelezen. Vertrouw nooit alles wat je leest, hè.

Ik had laatst ook een balpenvlek op mijn nieuwe tas. Echt, ik kon wel janken. Ik had net een belangrijke presentatie gehad en ik voelde me super goed.

Tot ik zag dat er een gigantische blauwe streep over mijn tas zat. Bleek dat mijn pen in mijn tas was gaan lekken tijdens de presentatie. De ironie! Ik probeerde het er nog af te vegen met een tissues, maar dat maakte het alleen maar erger.

Uiteindelijk heb ik de tas naar een stomerij gebracht. Godzijdank hebben ze hem kunnen redden.

Oké, de melk heeft niks gedaan. Niks! Nou ja, de blouse ruikt nu lekker naar melk. Dat is dan weer een pluspunt. Ik ga nu die zout truc proberen.

Ondertussen, even kijken naar balpenvlek tips op internet. Azijn, alcohol, citroensap... wat een keuzes! Het lijkt wel een recept voor een cocktail, alleen dan om vlekken te verwijderen.

En dan zijn er nog de balpenvlek trends.

Zijn er trends in balpenvlekken? Blijkbaar wel! Ik las ergens dat mensen balpenvlekken gebruiken om kunst te maken. Serieus? Ik worstel al om ze eruit te krijgen en anderen maken er kunst mee! Nou ja, ieder z'n ding.

Tweede anekdote.

Toen ik klein was, had ik een witte muur op mijn kamer. Ik vond het leuk om er op te tekenen met balpen. Mijn ouders vonden dat iets minder leuk. Ik kan me nog herinneren dat mijn moeder me de hele muur liet schrobben met een tandenborstel en zeep.

Het heeft uren geduurd en de muur was nooit meer helemaal wit. Sindsdien heb ik een beetje een trauma van balpenvlekken. Misschien is dat de reden waarom ik er zo geobsedeerd door ben.

Zo, de zouttruc heeft ook gefaald. Misschien moet ik toch maar die haarlak proberen… nee, nee, ik blijf sterk!

Ik ga voor citroensap. Ik denk dat ik maar moet accepteren dat deze blouse gewoon een ‘statement piece' is geworden.

Een blauw statement, welteverstaan.

Nou ja, zo gaat dat. Je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig. En misschien een beetje voorbereid op die onvermijdelijke balpenvlek. Tot morgen, dagboek!