Groen van straat verwijderen

Dagboek 14 juli
Oké, dus vandaag was de dag dat ik me eraan waagde: het groen van straat verwijderen, maar dan op mijn eigen manier. Ik bedoel, ik zag laatst een artikel over groen van straat verwijderen feiten, en dacht: "Dat klinkt interessant, maar ook...
klinisch." Ik wil het meer... levendig. Een soort guerrillatuinieren, maar dan andersom.
Eerst dacht ik: dit werkt nooit. Ik heb een paar van die verwilderde distels en paardenbloemen uit de stoeprand voor ons huis gepeuterd.
Niet veel, een klein begin. Mijn buurman, meneer Jansen, stond me aan te kijken alsof ik gek was. Hij gromde iets over "onkruid verdelgen". Maar ik ga door! De groen van straat verwijderen voordelen zijn immers legio, las ik ergens.
Minder onkruid in je tuin, schonere straat... Alhoewel, minder groen is dan weer niet zo goed voor de bijtjes, hè.
Zo zie je maar, alles heeft zijn keerzijde.
En dan die groen van straat verwijderen tips die ik online vond... De helft was compleet onbruikbaar. "Draag handschoenen!" Nou duh. "Gebruik een scherpe spade!" Alsof ik een heel arsenaal aan tuingereedschap heb.
Ik heb een oud theelepeltje gebruikt. Ging prima, trouwens.
Anekdote 1: Er was dus een enorme paardenbloem, met een wortel die leek wel rechtstreeks uit de hel kwam. Ik trok en trok, en toen...
brak de steel af. De wortel zat nog steeds vast.

Ik zat daar, midden op de stoep, te ploeteren met mijn theelepeltje, en toen kwam er een fietser langs. Hij keek me aan, schudde zijn hoofd en zei: "Mevrouw, u bent de held die we nodig hebben." Ik voelde me meteen een stuk minder stom.
Ik ben nu ook een beetje ingedoken in de groen van straat verwijderen ontwikkelingen.
Blijkbaar zijn er mensen die hele machines inzetten om stoepen onkruidvrij te maken.

Heftig! Ik doe het liever handmatig, een beetje meditatief gepulk. Is ook beter voor mijn rug, denk ik dan maar.
- Belangrijkste les tot nu toe: onderschat de wortels van paardenbloemen niet!
- Tip: neem een kleine bezem mee om het zand achteraf op te vegen.
Dat scheelt een hoop gedoe.
- En, misschien wel het belangrijkst: negeer de sceptische blikken van je buren.
Anekdote 2: Gisteren zag ik op mijn rondje door de buurt een oudere dame bezig met precies hetzelfde als ik.
Ze had een klein borsteltje bij zich en kraste heel voorzichtig het onkruid weg. Toen ik haar complimenteerde zei ze: "Ach, het is mijn dagelijkse meditatie. En het houdt de stoep schoon." Zo zou ik het nu dus niet meer doen, ik zou een borsteltje gebruiken.
Misschien morgen even langs de Action!
Het is eigenlijk best leuk, zo'n projectje. Een beetje prutsen, een beetje nadenken over de natuur (of het gebrek eraan), een beetje contact met de buurt (ook al is dat soms wat ongemakkelijk).
En ja, ik zal wel niet alle paardenbloemen van de wereld kunnen redden, of alle stoepen schoonmaken. Maar dat hoeft ook niet.
Conclusie van de dag: je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig. En misschien een beetje onhandig.
En misschien een theelepeltje. Wie weet wat er morgen weer op mijn pad komt... letterlijk!