Ecologische groene aanslagreiniger
Groene Aanslag, Weg Ermee (Op Een Verantwoorde Manier!)
Hé buur! Zeg, ik zag je laatst met die hogedrukspuit in de weer. Kreeg je die groene aanslag ook al zo zat? Ik ken het! Het is echt elk jaar hetzelfde liedje, hè? Nou, ik ben de laatste tijd een beetje aan het experimenteren met ecologische groene aanslagreiniger, en ik dacht, ik deel mijn bevindingen even met je.
Scheelt jou weer wat uitzoekwerk!
Waarom Ecologisch?
Kijk, ik ben geen groene goeroe ofzo, maar die chemische middelen... ik heb er toch een beetje mijn buik van vol. Niet alleen vanwege het milieu, maar ook omdat mijn kat Minoes er altijd zo raar van begint te niezen als ik dat spul gebruik.
En eerlijk gezegd, die agressieve lucht vind ik zelf ook niet zo prettig.
Dus ik dacht: kan dat niet anders? En ja hoor, dat kan!
De Ontdekkingstocht: Van Azijn tot Zelfgemaakt
Mijn eerste poging was met azijn. Lekker goedkoop, dacht ik zo. En het werkte... een beetje. Alleen rook mijn terras een week lang naar zure haring!
Minoes vond het ook niks, die bleef binnen. Ik heb gemerkt dat je echt de pure azijn moet gebruiken, en zelfs dan duurt het even voor je resultaat ziet. Toch was het een start. Zo leerde ik al iets over de ecologische groene aanslagreiniger geschiedenis, haha, want azijn is natuurlijk al eeuwenlang in gebruik voor allerlei schoonmaakklusjes.
Daarna ben ik me gaan verdiepen in zelfgemaakte middeltjes.
Ik las over baking soda, groene zeep... een heleboel opties! Ik heb een keer een recept gevonden met groene zeep, water en een scheutje spiritus.
Dat leek te werken, maar toen kreeg ik ruzie met mijn vrouw. "Spiritus op de stenen? Straks verpest je de hele boel!" Ze had misschien wel een punt. Na veel uitproberen kwam ik tot de conclusie dat je echt moet oppassen met wat je gebruikt, zeker op poreuze oppervlakken.
De Beste Vondst tot Nu Toe
Uiteindelijk ben ik uitgekomen bij een ecologische groene aanslagreiniger op basis van algen.
Ja, echt waar! Ik had er eerst ook mijn twijfels over, maar het blijkt dus dat bepaalde algen extracten een soort natuurlijk enzym hebben dat die groene aanslag afbreekt. Het is niet zo agressief als chloor, dus het is veiliger voor mijn planten en Minoes.
En het ruikt... naar niks! Dat is al een hele verbetering.
Een Leuk Verhaal: De Vergissing Met De Tuinslang
O ja, wat me eraan doet denken. Een paar weken geleden had ik dus die algenreiniger op het terras gespoten.
Ik ging even naar binnen om koffie te zetten, en toen ik terugkwam, stond mijn buurjongen (de kleine Tim) met de tuinslang mijn terras schoon te spuiten! Hij had gedacht dat ik klaar was en wilde me even helpen. Ik lag helemaal in een deuk.
Ik heb hem natuurlijk wel uitgelegd dat hij dat niet meer zomaar moet doen. Maar het was wel lief.
Toepassingen en Tips
Ik gebruik het nu op mijn terras, mijn schutting en zelfs op de tuinmeubels. Persoonlijk vind ik het het beste werken als je het aanbrengt op een droge dag, en het even laat intrekken.
Daarna kun je het met een zachte borstel wegvegen.
En als het echt hardnekkig is, herhaal je het gewoon nog een keer. Het mooie is, het is biologisch afbreekbaar, dus je spoelt het gewoon weg met water. Geen gedoe met gevaarlijke stoffen.
De ecologische groene aanslagreiniger ontwikkelingen staan ook niet stil.
Er komen steeds meer producten op de markt die effectief én milieuvriendelijk zijn. Ik zag laatst zelfs een variant op basis van suikerriet. Klinkt interessant, hè?
Nog een tip: Test het altijd even op een klein, onopvallend stukje.
Je weet maar nooit hoe het reageert op jouw specifieke stenen of houtsoort. Beter safe than sorry!
Nog Een Herkenbare Situatie: De Verkeerde Dosering
En o ja, wat ik ook nog even wil meegeven: lees die gebruiksaanwijzing! Ik had de eerste keer iets teveel gebruikt, en toen kreeg ik een soort schuimlaag op mijn terras.
Niet schadelijk, maar het zag er niet zo mooi uit.
Dus, less is more, zeg ik altijd maar.
Mijn Conclusie (Tot Nu Toe)
Kijk, ik ben nog steeds aan het leren, maar ik ben wel een stuk verder dan toen ik begon met die fles chloor. Het is misschien iets meer werk, maar het geeft me wel een goed gevoel dat ik iets goeds doe voor het milieu (en voor Minoes natuurlijk!).
En het scheelt een hoop zorgen over die agressieve chemicaliën.
Je hoeft het niet perfect te doen, gewoon proberen is al een stap vooruit.