St marc groene aanslag verwijderen verf houtwerk

Dagboekbladzijde - Groene aanslag vs. Ik (en St. Marc)

Lieve Dagboek,

Vandaag was de dag! De dag dat ik de groene aanslag op het houtwerk eindelijk te lijf ging. Serieus, dat spul had zich daar genesteld alsof het een vakantievilla in Toscane was.

Ik dacht eerst: dit werkt nooit. Die groene smurrie zat er al zo lang, het was bijna één met de verf geworden. Eigenlijk vroeg ik me af of er al boeken geschreven waren over de geschiedenis van groene aanslag op verf en houtwerk.

Vast wel, zo hardnekkig als het is.

Mijn wapen? St. Marc. Ik had er al zoveel over gelezen, over de vele toepassingen en hoe het hele hordes mensen had gered van hun eigen groene jungle op het balkon. Online zag ik diverse ontwikkelingen in schoonmaakmiddelen, sommige leken wel toverdrankjes.

Maar ik dacht: simpel is het beste. En ik had nog een pak St. Marc staan.

Eerst de voorbereiding. Emmer, warm water, St. Marc... Check!

Oude doek... Check! Beschermende kleding... Oeps. Dat vergat ik dus.

Ik stond daar in mijn beste tuinbroek. Ach, dacht ik, zo erg kan het niet zijn. Fout. Heel fout. Die groene aanslag spatte alle kanten op toen ik begon te schrobben.

Een half uur later leek het alsof ik zelf de groene aanslag was. Les één: denk aan beschermende kleding! Zo zou ik het nu dus niet meer doen.

Overigens las ik laatst een artikel over diverse feiten rondom groene aanslag, blijkbaar groeit het beter op noordelijk georiënteerde muren.

Handig om te weten, dan weet ik welke kant van het huis ik als eerste moet aanpakken volgend jaar.

Maar goed, back to the St. Marc. Ik moet zeggen, het werkte echt! Na wat schrobben en boenen begon de groene aanslag los te laten.

Niet alles in één keer, maar toch. Ik had online gelezen over inspiratie voor het schoonmaken met St. Marc en over het schilderen van je houtwerk. Dat motiveerde wel.

Anekdote tijd!

Er was een keer dat ik de tuin aan het schoonmaken was en per ongeluk de tuinslang tegen een vogelhuisje liet knallen. Het vogelhuisje viel naar beneden en alle vogelzaad vloog alle kanten op. Vogels en katten, allemaal in een dolle bui. Het was een complete chaos.

Sindsdien ben ik extra voorzichtig met spullen schoonmaken.

Nog een anekdote: mijn buurman, Henk, gebruikte ooit een hogedrukreiniger op zijn houten schutting. Resultaat? De schutting was niet alleen schoon, maar ook compleet verwoest.

Het hout was helemaal beschadigd en er zaten allemaal lelijke strepen op. Ik snapte toen de boodschap: soms is zachtjesaan beter.

Na een paar uur was ik klaar. En ja, ik was moe. En ja, ik zat onder de groene vlekken. Maar het houtwerk zag er een stuk beter uit.

Het was niet perfect, maar het was beter. En dat is wat telt. Ik weet nu tenminste de toepassingen van St. Marc beter te waarderen.

Dat moet je écht een keer proberen: het gevoel van voldoening als je iets hebt schoongemaakt.

Al is het maar een klein stukje houtwerk. Het geeft je echt een boost.

Nu ga ik douchen en mezelf trakteren op een groot stuk taart. Ik heb het verdiend!

Je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig.

Tot morgen,

Jij.