Groene aanslag verwijderen trespa

Dagboekfragment - Groene aanslag, mijn vijand (en Trespa)

Lieve dagboek,

Vandaag stond in het teken van: Groene aanslag. Yep, die vieze groene smurrie die zich blijkbaar enorm thuis voelt op ons Trespa.

Ik zag het en dacht: o nee, niet weer. En waarom altijd de noordkant?

Alsof die zon me expres wil pesten.

Ik surfte maar weer eens rond op zoek naar groene aanslag verwijderen Trespa tips. Er zijn blijkbaar complete groene aanslag verwijderen Trespa trends. Wie had gedacht dat zoiets kon bestaan?!

Ik zag allerlei groene aanslag verwijderen Trespa toepassingen en begon me af te vragen of ik het Trespa misschien gewoon moest overspuiten met iets groens... (Nee, grapje!). Maar goed, ik wilde groene aanslag verwijderen Trespa inspiratie opdoen, want ik was er helemaal klaar mee.

Ik begon met de hogedrukspuit.

Ik dacht eerst: dit werkt nooit. En ik had gelijk. Oké, het haalde de losse zooi weg, maar die hardnekkige aanslag zat er nog. Zo zou ik het nu dus niet meer doen; veel te veel water en ik zat zelf ook onder de groene spetters.

Toen herinnerde ik me een tip die ik ergens las: groene zeep.

Klinkt logisch toch? Ik maakte een sopje, schrobde als een bezetene, en... het werkte! Beetje bij beetje verdween die groene ellende. Het was niet perfect, maar al een stuk beter.

Anekdote 1: Mijn man, die denkt dat hij handiger is dan hij daadwerkelijk is, probeerde me te helpen.

Hij had een schuursponsje gepakt! Ik gilde bijna. "Niet doen! Trespa is krasgevoelig!" Hij keek me aan alsof ik gek was. Gelukkig kon ik hem net op tijd stoppen. Dat moet je écht niet doen! (Hij mocht daarna de tuin sproeien als straf).

Ik las ook ergens over azijn.

Dat zou wonderen doen.

Dus ik, vol goede moed, azijn op een doekje... en vervolgens op het Trespa. En toen...

rook het dus naar patat. De hele tuin rook naar patat! Niet echt de groene aanslag verwijderen Trespa voordelen waar ik op gehoopt had. Misschien werkte het, misschien niet. Ik rook alleen nog maar friet.

Anekdote 2: Ik had net alles gedaan, dacht ik ben klaar.

Vervolgens kwam er een vogel langs die precies op mijn schone Trespa poepte. Serieus?! Ik moest lachen, maar ook huilen. Het universum test mijn geduld, denk ik dan maar.

Uiteindelijk is het Trespa nu een stuk schoner.

Niet perfect, maar wel beter. Ik heb geleerd: geduld, groene zeep, en geen schuursponsjes in de buurt van mijn man. En misschien moet ik een vogelverschrikker aanschaffen.

Morgen ga ik die patat-lucht proberen te verdrijven.

Misschien een wierookstokje aansteken ofzo...

Je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig. En misschien een beetje vies van groene aanslag. Tot morgen!