Groene aanslag verwijderen op composiet vlonder
Dagboek, 14 april
Oké, laten we het er even over hebben: die groene aanslag op de composiet vlonder.

Ik bedoel, serieus, het leek wel alsof mijn terras een levend organisme was geworden. Een glibberig, groen organisme dat mijn zomerse vibes probeerde te saboteren. Dus, de missie van vandaag: groene aanslag verwijderen op composiet vlonder!
Eerste poging: de hogedrukspuit. Ik dacht eerst: dit werkt nooit.
Maar ja, wat had ik te verliezen? Resultaat: mijn vlonder was even schoon, en mijn broek doorweekt. En na een week? Groene aanslag 2.0, met een bonus van algen die ik eerder niet had opgemerkt. Zo zou ik het nu dus niet meer doen.
Zeker niet als je, net als ik, geneigd bent om de 'turbo' stand te gebruiken. Dat is niet alleen slecht voor de vlonder, maar ook voor de bloempjes eromheen. Arme geraniums...
Toen kwam ik dus online terecht, op zoek naar
Man, wat een wereld! Iedereen heeft een mening, een wondermiddel, een bezem met een speciale hoek. Ik zag ook veel over
En de
Anekdote nummer 1, de groene zeep catastrofe: Ik had dus gelezen dat groene zeep dé oplossing zou zijn.

Lekker milieuvriendelijk, dacht ik nog. Dus, groene zeep in een emmer, water erbij, schrobben maar!
Het resultaat? Een glibberige, gladde vlonder die eruitzag alsof ik er een zeephelling had gebouwd. Mijn buurman, die ik vol enthousiasme had uitgenodigd om te komen kijken naar mijn 'groene aanslag verwijderen op composiet vlonder trend', gleed bijna uit en brak zijn nek.
Uiteindelijk heb ik alles met liters water en een zachte borstel moeten schoonmaken. Les geleerd: overdosis groene zeep = ijsbaan.
Uiteindelijk heb ik het maar braaf aangepakt. Speciale reiniger voor composiet, zachte borstel, geduld.
En weet je wat? Het werkte! Niet meteen perfect, maar na een paar dagen zag het er al een stuk beter uit. Het is wel echt belangrijk om het spul even te laten intrekken, dat had ik eerst niet begrepen.
Natuurlijk, er zijn
Maar de beste tip is misschien wel: doe het niet op de heetste dag van het jaar.

Ik stond daar te zweten als een otter, terwijl de buurkat me meewarig aankeek.
Anekdote nummer 2, de katten-gerelateerde verrassing: Over katten gesproken, ik had de vlonder net schoongemaakt en droog gemaakt, toen de kat van de buren (die ik stiekem "De Terrorist" noem) besloot om een dutje te doen precies op de plek waar ik het hardst had geschrobd.
Met als gevolg modderige pootafdrukken over mijn brandschone vlonder. Serieus? Ik kon er wel om lachen (nadat ik even had gevloekt, natuurlijk).
Nu, een week later, ziet mijn vlonder er best goed uit. Niet perfect, er zitten nog wat kleine groene plekjes, maar ik ben er trots op.
Het is tenslotte een proces, geen wedstrijd. En wie weet wat de
Conclusie van vandaag: groene aanslag is een bitch, maar met een beetje geduld, de juiste spullen en een flinke dosis humor kom je er wel.
En onthoud: je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig. En een terras dat niet op een moeras lijkt is ook al heel wat!