Prikken fruitvliegjes
Dagboek, 17 oktober
Oké, even snel wat krabbels voordat de kat me weer komt storen. Vandaag ben ik dus aan het... uhm... prikken van fruitvliegjes. Klinkt heel sadistisch, ik weet het. Maar het is voor de wetenschap!
Of, nou ja, mijn persoonlijke wetenschap dan.
Het begon allemaal toen ik las over de prikken fruitvliegjes geschiedenis. Blijkbaar doen ze dit al langer dan ik denk! Ik dacht eerst: dit werkt nooit.
Een fruitvliegje prikken? Die zijn toch veel te snel? Maar goed, ik ben niet vies van een uitdaging.
De prikken fruitvliegjes voordelen zijn volgens sommige bronnen enorm.
Iets met stressbestendigheid, levensduur, en genexpressie. Klinkt ingewikkeld, maar ik ben vooral benieuwd of ik er iets van ga merken in mijn eigen vermoeidheid (slaaptekort door diezelfde kat, ja).
Mijn eerste poging was een complete ramp.
Ik gebruikte een veel te dikke naald. De arme fruitvliegjes werden meer gespietst dan geprikt. Zo zou ik het nu dus niet meer doen! Les geleerd: investeren in fijnere naalden is cruciaal.
En dan de prikken fruitvliegjes tips die ik online vond...
Er stonden echt bizarre dingen tussen. Iemand zweerde bij het gebruik van een microscoop. Een ander gebruikte speciale fruitvliegjes-houders. Beetje overkill, dacht ik. Ik hou het voorlopig bij een vergrootglas en een vaste hand.
Mijn tweede anekdote: ik prikte een fruitvliegje en hij...
ontsnapte! Recht in mijn koffie! Ik heb de koffie maar weggegooid. Brrr. Sindsdien zet ik de koffie even buiten bereik.
Wat betreft prikken fruitvliegjes ontwikkelingen, er schijnt nu zelfs een apparaat te zijn dat fruitvliegjes automatisch prikt!
Serieus? Waar is de lol dan nog aan? Het handwerk, de concentratie, de bijna-dood-ervaring van het ontsnappende fruitvliegje...
De prikken fruitvliegjes inspiratie komt eigenlijk gewoon van mijn fascinatie voor kleine details.
Het idee dat zo'n klein wezentje zo'n complex systeem herbergt. Dat je daar, met een kleine prik, iets aan kunt veranderen... Fascinerend!
- Eerste poging: mislukt, te dikke naald.
- Tweede poging: fruitvlieg in de koffie.
- Derde poging: begint ergens op te lijken.
Even tussendoor, de kat zit nu op mijn schoot te spinnen.
Misschien moet ik haar ook maar eens prikken... Grapje!
(Niet heus).
Ik heb gemerkt dat het belangrijk is om geduldig te zijn. Je moet echt rustig de tijd nemen. En het helpt als je een beetje Zen bent. Misschien moet ik voor de volgende sessie wat meditatie inplannen.
Dat moet je écht een keer proberen!
(Maar misschien met iets minder levends dan een fruitvliegje, haha).
Conclusie van de dag: fruitvliegjes prikken is moeilijker dan het lijkt, maar ook verrassend interessant. En ik heb gemerkt dat ik er ook wel geduld van krijg, alhoewel ik dat vroeger niet had.
Je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig.
En een beetje handig met een naald.
Tot morgen!