Tegels schoonmaken buiten
Dagboek - Zaterdagmiddag, tegels versus ik
Oké, dagboek. Ik zit dus midden in een veldslag. Een veldslag met groene aanslag. Je raadt het al: tegels schoonmaken buiten is vandaag mijn lot.
Pfff. Ik dacht eerst: dit werkt nooit. Echt niet. Die tegels liggen hier al járen, verweerd en groen uitgeslagen. Net alsof Moeder Natuur ze geclaimd heeft als haar eigendom.
Ik had me vanochtend nog voorgenomen om een boek te lezen in de zon.
'Tegels schoonmaken buiten trends,' dacht ik nog ironisch, 'zal wel weer een nieuwe hype zijn met citroensap en bakpoeder.' Maar ja, toen kwam de visite. En wat zeggen ze? 'Goh, wat een leuke tuin, maar die tegels…' Auw. Raak.
Dus daar stond ik, gewapend met een hogedrukspuit.
Zo zou ik het nu dus niet meer doen.
Een ware modderpoel veroorzaakt, en de helft van de aanslag zat nog gewoon vastgeplakt. Les één: hogedruk is niet altijd de oplossing, tenzij je je buren wilt irriteren met een modderregen.
Dus plan B. Of C. Ik ben de tel kwijt.
Ik heb op internet wat rondgeneusd over tegels schoonmaken buiten voordelen. Behalve een mooiere tuin, scheelt het blijkbaar ook in je humeur. (Nog niet gemerkt, eerlijk gezegd). En minder uitglijden in de winter, is ook een punt.
Praktisch.
Uiteindelijk ben ik uitgekomen bij een mengsel van soda en heet water. Dat moet je écht een keer proberen.
Het bruist een beetje, het stinkt niet, en - verrassing! - de aanslag begint los te weken. Ik gebruik een harde bezem, en schrob alsof mijn leven ervan afhangt.
Een anekdote: Vorig jaar probeerde mijn man, Willem, het met bleek.
Je weet wel, zo'n 'schoonmaakgoeroe'-idee. Nou, de tegels werden inderdaad schoon, maar het gras eromheen… dat was niet zo blij. Gele vlekken overal. Dat was een gezellig avondje tuinieren om dat te herstellen. Dus, bleek? Geen aanrader.
Even een pauze.
Thee en een koekje verdiend. Ik las net ook wat tegels schoonmaken buiten feiten. Blijkbaar zijn er speciale algen die die groene aanslag veroorzaken, en die zijn dol op vocht en schaduw.
Geen wonder dat de tegels aan de noordkant er het ergst aan toe zijn.
Een andere anekdote: Mijn schoonmoeder zweert bij groene zeep. Elk jaar, dezelfde routine. Emmer met groene zeep, flink schrobben, en klaar.
Werkt prima, maar het duurt een eeuwigheid. Ze doet het dan wel met een kopje koffie erbij, dus misschien is de gezelligheid wel belangrijker dan de snelheid.
Goed, terug naar de tegels. Ik zie al resultaat. Er komt weer een beetje kleur tevoorschijn.
Geen idee welke kleur het precies is, maar in ieder geval geen groen. Misschien moet ik het volgend jaar toch maar preventief aanpakken. Elke maand een beetje, in plaats van één grote schoonmaak-marathon.
Ik ben er nog niet helemaal, maar het einde is in zicht.
De zon begint te zakken, de vogels fluiten… het begint er bijna gezellig uit te zien. Ik realiseer me dat het niet alleen om de schone tegels gaat. Het is ook een beetje meditatief, zo schrobben in de tuin. Even je hoofd leegmaken.
Conclusie van de dag: Tegels schoonmaken is geen pretje, maar het resultaat is best bevredigend.
En je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig. Probeer wat uit, leer van je fouten, en geniet van het proces. En onthoud: volgend jaar toch maar een professioneel inhuren...
misschien.