Microgolf uitkuisen

Dagboek - 16:47
Oké, ik zit dus midden in een mega-project: de microgolf uitkuisen. Jaja, je leest het goed. Niet het spannendste onderwerp, I know, maar ik had er plotseling microgolf uitkuisen inspiratie voor. Ofzo.
Het begon allemaal vanmorgen toen ik een kop thee wilde opwarmen en... nou ja, laten we zeggen dat de binnenkant van die microgolf er uitzag alsof er een mini-oorlog was uitgebroken tussen restjes spaghetti en een verdwaalde spet mayonaise.
Ik dacht eerst: dit werkt nooit.
Ik heb die microgolf al zolang, dat ik me afvroeg of sommige vlekken er gewoon in geëtst waren.

Maar nee, ik ben vastberaden. Ik heb online wat research gedaan (de microgolf uitkuisen geschiedenis is verrassend saai, om eerlijk te zijn, maar de microgolf uitkuisen trends wijzen op veel citroen en azijn, blijkbaar). Dus, hop, aan de slag!
Eerst die beker met azijn en citroen, een beetje zoals ze in al die "life hacks" filmpjes laten zien.
Ik dacht: wow, dit is zo makkelijk! Zo zou ik het nu dus niet meer doen. Waarom niet? Omdat ik vergeten was dat ik gisteren nog popcorn had gemaakt en een paar verdwaalde pitten in de microgolf lagen. Raad eens wat er gebeurde toen de azijn begon te koken?

Juist ja. Mini-popcorn-explosie. Overal. Een deel bleef plakken aan het raampje, waardoor ik nog harder moest schrobben. zucht.
Les 1: Controleer ALTIJD de microgolf voordat je 'm aanzet.
Maar goed, niet opgeven!
Ik heb me dan maar geworpen op een klassieke methode: een natte doek erin en opwarmen.
Dat moet je écht een keer proberen! De stoom maakt alles los, en dan kan je het makkelijk schoonvegen. Bijna dan.
Er was nog steeds een hardnekkige plek, vermoedelijk een eeuwenoude tomatensaus-vlek. Daarvoor heb ik baking soda gebruikt. Een papje gemaakt en erop gesmeerd. Dat werkte als een tierelier!
Ik herinner me trouwens een keer dat mijn broer, toen hij klein was, een metalen lepel in de microgolf stopte.
Niet slim. Het vonkte en knetterde alsof er een vuurwerkshow gaande was. Mijn moeder was woedend! De lepel was verpest, de microgolf rook naar verbrand metaal en mijn broer kreeg een week lang geen toetje. Misschien is dat wel de oorsprong van mijn diepgewortelde respect (lees: angst) voor microgolven.
Na die baking soda-actie was het tijd voor de afwerking.
Ik heb de draaischijf en de rolring onder de kraan schoongemaakt. En tadaaa! Een schone microgolf! Het voelt bijna als een persoonlijke overwinning. Ik kan weer met opgeheven hoofd thee opwarmen, zonder bang te zijn dat mijn bezoek denkt dat ik in een vuilnisbelt woon.
- Azijn-citroen-stoom: Goed idee, mits je geen popcorn-veld hebt.
- Natte doek opwarmen: Werkt top voor algemene schoonmaak.
- Baking soda-pasta: De redder in nood voor hardnekkige vlekken.
En weet je wat het leuke is?
Nu de microgolf schoon is, heb ik zin om te koken. Misschien maak ik wel een heerlijke lasagne, gewoon om 'm weer vies te maken. (Nee, grapje! Maar ik ga er wel iets lekkers in opwarmen.)
De moraal van dit verhaal?
Zelfs de meest saaie klusjes kunnen interessant (en grappig) zijn als je er met een open geest aan begint. En misschien leer je er nog iets van ook. Ik heb nu een paar nieuwe schoonmaaktrucjes in mijn repertoire, en ik ben weer een stukje minder bang voor microgolven.
En dat is toch al heel wat, vind je niet?
Je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig. En wie weet, misschien vind je wel de microgolf uitkuisen inspiratie die je nodig hebt, op de meest onverwachte plekken.