Kind op de bank geplast
Lieve Dagboek, het leven lacht... soms... in je bank.
Het is weer zoiets. Je kent het wel. Zo'n dag dat je denkt: oké, dit wordt een chill dagje. Netflix, een boek, misschien een dutje... en dan... bam! Kind op de bank geplast geschiedenis herschreven.
Niet door mij, want ik ben de held die mag opruimen. Ja, de kleine man (ik noem geen namen, maar hij is 4 en heeft een zwakke blaas - eh, soms) had dus besloten dat de bank een prima toilet was. Een onverwachte "kind op de bank geplast toepassingen" les, als je het mij vraagt.
Want wie had gedacht dat de bank, naast chillplek, ook een plasplek kon zijn? Ik niet.
Eerst paniek. Daarna de opluchting dat het geen kak was.
Je moet je prioriteiten stellen, nietwaar? Maar serieus, die geur... Oef. Eerste instinct: baking soda! Ik dacht eerst: dit werkt nooit, maar ik had ergens gelezen dat het urine kon absorberen. Dus, liters baking soda op die plek. Zo'n berg dat het leek alsof er een kleine sneeuwstorm in de woonkamer had plaatsgevonden.
Dat moet je écht een keer proberen als je je bank een winters tintje wilt geven. NOT!
ANEKDOTE NUMMER 1, DE MISSER: Ik liet die baking soda de hele nacht intrekken. Goed idee, dacht ik.
's Ochtends stofzuigen. Fout! Die stofzuiger begon te roken! Ja, ROKEN! De motor gaf de geest.
Zo zou ik het nu dus niet meer doen. Achteraf bleek dat baking soda in combinatie met sommige stofzuigers geen top idee is. Nieuwe stofzuiger dus. Bedankt, kleine man. Nu ben ik expert op het gebied van "kind op de bank geplast trends" - nee, grapje.
Ik heb vooral geleerd dat Google je beste vriend is.
En dan de geur. Die baking soda had wel wat urine geabsorbeerd, maar die geur... blegh. Ik heb toen allerlei sprays geprobeerd. Van die speciale huisdieren dingen (want blijkbaar is het chemisch gezien vergelijkbaar?
Klinkt logisch, toch?). Sommige werkten wel aardig, anderen roken alsof een bloemist een ongeluk had gehad in mijn woonkamer. Mijn tip: test eerst op een onopvallend stukje. Geloof me.
Ik overwoog om de bank weg te gooien. Echt. Maar mijn partner keek me aan alsof ik gek was.
"Die bank hebben we net een jaar!" Ja, ja, ik weet het. Dus, Plan B: professionele reiniging.
Duur grapje, maar blijkbaar hebben die lui echt tovermiddeltjes. Die bank ruikt nu beter dan toen we hem kochten. Bizar.
- Les 1: Baking soda is niet altijd je vriend.
- Les 2: Investeer in een goede urine-spray.
(Of een bank met afneembare hoezen. Serieus overwegen!)
- Les 3: Professionele reiniging kan wonderen verrichten.
ANEKDOTE NUMMER 2, DE (BIJNA) TRIOMF: Ik heb ook geprobeerd om de bank zelf te reinigen met zo'n tapijtreiniger.
Zo'n ding dat water sproeit en weer opzuigt. Dat werkte op zich best goed. Totdat ik erachter kwam dat het water dat hij opzoog, knalroze was! Blijkbaar had er ergens rode kleurstof gezeten (hoe??) en dat had zich nu door de hele bank verspreid.
Godzijdank was het maar een klein stukje en kon ik het nog wegpoetsen met een sopje. Daarna heb ik die tapijtreiniger heel snel weer teruggebracht.
Dus ja, mijn dagboek, dat was mijn dag. Een dag vol urine, baking soda, rook, roze water en de constante vraag: "Waarom ik?".
Maar weet je wat? Het hoort erbij. Kinderen zijn leuk, lief, schattig... en af en toe plastisch. Het is een fase, zeggen ze. Ik hoop het.
Dus wat heb ik geleerd? Dat je niet perfect hoeft te zijn. Gewoon nieuwsgierig.
En dat een goede bankreinigingsservice goud waard is. En misschien ook een waterdichte matrasbeschermer voor de bank. Ik zeg het maar even.
Tot de volgende ramp, liefs, Jouw oververmoeide, lichtelijk stinkende vriendin.