Berkvens kozijn demonteren

Dagboek - 14 juli

Oké, het is officieel. Ik ben bezig met het berkvens kozijn demonteren inspiratie project. Ik zag laatst op Pinterest (ja, schuldig!) een foto van een oude schuur met hergebruikte kozijnen en dacht: 'Dat wil ik ook!' Ik heb dus een oude Berkvens kozijn op de kop getikt.

Best stevig ding, zo te zien.

Eerste poging… oh boy. Ik dacht eerst: dit werkt nooit! Alles leek zo vast te zitten. Ik begon met schroeven (die natuurlijk direct dol waren, zucht), daarna met een koevoet (die ik trouwens bijna in m'n voet liet vallen).

Niet echt de verfijnde aanpak die ik voor ogen had, maar hey, we leren toch?

• Eerste les: koop fatsoenlijk gereedschap!
• Tweede les: geduld, geduld, geduld.

Even gegoogeld op 'berkvens kozijn demonteren trends'.

Blijkbaar zijn er best wel wat mensen die dit doen! En er zijn slimme tools voor. Ik voelde me opeens een beetje dom met m'n koevoet.

Anekdote time: Ik was dus bezig met dat ene hardnekkige stuk hout, toen mijn buurman - Henk, een man van weinig woorden - over de schutting kwam kijken.

Hij grinnikte alleen maar en zei: "Je moet 'm niet forceren, jongen. Soms moet je het gewoon loslaten." Hij had natuurlijk gelijk. Met wat wiggen en zachtjes tikken kwam dat ding los. Henk is een held!

Nu wat research gedaan naar de berkvens kozijn demonteren geschiedenis.

Schijnbaar werden deze kozijnen vroeger echt anders in elkaar gezet. Steviger, maar ook moeilijker te demonteren. Geen wonder dat ik het zo lastig vond.

Tweede poging ging al veel beter. Ik had een reciprozaag geleend van Henk (die held!) en dat scheelde echt een hoop.

Je moet 'm écht een keer proberen, zo'n zaag.

Voelt alsof je boter snijdt, maar dan door hout. Wel oordoppen dragen, want dat ding maakt een teringherrie.

Er ging toch nog iets mis… Ik had niet goed opgelet en zaagde per ongeluk een stukje van het kozijn door dat ik eigenlijk wilde bewaren.

Grrr!

Dat ga ik nog wel fiksen, hopelijk. Zo zou ik het nu dus niet meer doen, haha.

Even over de berkvens kozijn demonteren voordelen: het is goedkoop (als je tenminste niet al je gereedschap moet kopen), het is duurzaam (hergebruik, joehoe!) en het is best wel bevredigend als het lukt.

Bovendien leer ik er een hoop van.

Ik denk dat ik morgen verder ga. Ik moet nog een paar schroeven los zien te krijgen en dat ene stukje hout repareren. Maar ik heb er wel zin in. Het is een beetje als een puzzel, maar dan met hout en gereedschap.

En met een hoop gevloek, toegegeven.

Het grappigste is misschien nog wel dat ik eigenlijk niet eens weet wat ik met het kozijn ga doen als het klaar is. Misschien een spiegel?

Of een plantenbak? De tijd zal het leren.

Nou, ik ga maar eens slapen. Morgen weer een dag. Onthoud: je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig. En bedenk goed waar je zaagt.