Alg verwijderen tegels
Lieve Dagboek, de Alg-oorlog
Oké, toegegeven, ik ben geen held in tuinieren. Meer een 'ik-plant-iets-en-kijk-wat-er-gebeurt'-type. Maar die groene aanslag op de tegels, die kon echt niet meer.
Het was alsof een buitenaardse macht mijn terras in bezit had genomen. Dus, op zoek naar alg verwijderen tegels tips! Ik dacht eerst: dit werkt nooit. Al die middeltjes, al dat schrobben… zonde van mijn tijd.
Eerste poging: hogedrukspuit. Ik, stoer ding, dacht even dat ik alle macht in handen had. Bam! Zo! Weg ermee! Tot ik de volgende dag keek en zag dat ik niet alleen de alg, maar ook een deel van de tegels zelf had weggeblazen.
Oeps. Zo zou ik het nu dus niet meer doen. Les geleerd: agressie is zelden de oplossing, zelfs niet in de strijd tegen algen.
Toen maar eens online gegoogled.
Ik kwam van alles tegen. Van azijn tot groene zeep, van speciale algenreinigers tot - ik zweer het - cola. Alg verwijderen tegels geschiedenis, wie had gedacht dat dat een ding was? Blijkbaar vechten mensen al eeuwen tegen deze groene plaag.
Ik las zelfs over Romeinen die al een soort van algenbestrijding toepasten. Fascinerend!
Uiteindelijk ben ik voor een compromis gegaan: groene zeep en een harde borstel. Klinkt simpel, toch? Nou, dat was het dus niet.
Mijn rug protesteerde hevig na een half uur schrobben.
En toen begon het te regenen. Jep. Alle moeite voor niks, leek het. Maar, en nu komt het, de volgende dag scheen de zon en zag ik - jawel! - resultaat! Een stuk minder groen, een stuk meer terras.
- Tip 1: Begin klein.
Test een middel eerst op een klein stukje.
- Tip 2: Geduld is een schone zaak. Het duurt even voordat je resultaat ziet.
- Tip 3: Bescherm je rug! Die schrobben is zwaar werk.
En die cola?
Die heb ik uiteindelijk zelf opgedronken. Was een stuk lekkerder dan er mijn tegels mee te behandelen. Maar wie weet, misschien is het wel de alg verwijderen tegels trends van de toekomst! Stel je voor: je terras schoonmaken met een sixpack cola.
Zou wat zijn.
Nog een anekdote: ik had een speciale algenreiniger gekocht, zo'n duur spul dat beloofde wonderen te verrichten. Ik spoot het op de tegels, liet het intrekken, en wachtte vol spanning. Niets. Nada. Nul. Ik had blijkbaar de verkeerde sproeikop gebruikt en in plaats van een fijne nevel, kwam er een dikke straal uit.
Gevolg: een streperig terras met vlekken. Sindsdien lees ik dus álle instructies, ook die in kleine lettertjes.
Eerlijk is eerlijk, mijn terras is nog steeds niet perfect. Er zijn nog steeds groene plekjes te vinden.
Maar weet je wat? Dat is oké. Het is buiten, het is groen, en het leeft. Ik heb er van geleerd, gelachen (om mezelf), en nu kan ik tenminste zeggen dat ik er iets aan gedaan heb.
Dat moet je écht een keer proberen. Die satisfactie is onbetaalbaar.
Dus, lieve dagboek, ik ga nu een kop thee zetten en genieten van mijn (gedeeltelijk) algenvrije terras. En misschien ga ik morgen weer schrobben. Of misschien ook niet. Je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig.
Tot morgen!